Karaali Deresi
Seyir noktamıza doğru giderken Ali Rıza arkadaşımın hocam eşekler demesi ile fotoğraf makinalarımıza davrandık, yaban eşekleri bu arada hızla uzaklaştılar ama biraz gidince durarak bizi izlemeye başladılar.
Sesten çok ürküyorlar, konuştukça hareket ediyorlar.
Bir ara birtanesi diğerine çifte attı, o anı yakalamaya çalıştım.
Tepeden sola doğru giden yolda biraz yürüyünce her tarafı görür olduk, hemen karşımızda Simi (Symi ) adası, yerleşim yeri de görünüyor.
Kuzey tarafımızda Yangın kulesi ve birçok direk var, çevreyi izlediğimiz noktaya geldiğimiz yol görünüyor.
Aşağıda Dilburnu , buradan sonra Batıya doğru Karaali deresinin ulaştığı Karaalibük var, ama benim amacım Karaali vadisine inmek olduğu için buradan kıyıya inmeye niyetim yok, Datça hurmalarını fotoğraflamaya, mümkünse Karaali deresinin başlangıcından başlamak istiyorum.
Fotoğraftaki koy Günlükbükü, çok yakındaymış gibi görünüyor ama oldukça mesafe ve zorlu bir arazi var, çevrenin en sarp arazisi burada.
Karaali vadisine inmek için Kuzeybatı’ya doğru yaban eşeklerinin kullandığı yoldan yürüdük, ilk kez geldiğimiz bu doğada en emin yollar bu yollardır, yol vadiye doğru gidiyor, arkadaşıma mutlaka bir yerden vadiye iner dedim. Fotoğrafta batıya doğru arazi yapısı görülüyor, parmak gibi tepeler ve vadiler arka arkaya.
Yahu çok çok çoooook imrendim, ne diyeyim keşke ben de gelebilseydim, ama yapamazdım herhalde, çok sert bir yürüyüş olmuş. emeklerinize sağlık, her ikinizin de…
Nasip olursa önümüzdeki hafta bu dere serisini bitirmek istiyorum, o zaman gelirsin.
HAARİKA !!! İnanın her satırını sözcük sözcük okudum…Her fotoğrafınızın içinde hissetim kendimi… Şunu bilin ki, bu gezinizde 2 kişi değildiniz..Ben de vardım yanınızda… Teşekkürler…
Ne güzel yazmışsınız Hüseyin arkadaş, sizinle yürümek güzel…
Saygıdeğer Muzaffer hocam, gerçekten size tüm samimiyetimle teşekkürler ediyorum, Datça’da sayenizde o kadar güzel yerler gördüm, anlatmaya kelimeler yetmez, buradan başta Ahmet Temizel olmak üzere tüm yürüyüş arkadaşlarıma da selamlar.
Teşekkürler Ali Rıza arkadaşım, sizinle yürümek çok hoştu.
Muzaffer Hocam, hep hayiflanarak izliyorum sizi.. Ben de cok geziyorum ama siz yazinca bambaska anlamli oluyor.. Bir turlu zaman bulup yazamadigimdan sizi kiskaniyorum:) Bu gezide olmayi cok isterdim.. Kaleminize yureginize saglik.. Yazarak ve paylasarak cok sey katiyorsunuz hayatimiza, Datca’ya.. Kisa bir yurtdisi seyahatim olacak.. Dönuste katilmayi cok isterim.. Saglicakla kalin..
Teşekkürler Nazmiye hanım, bu geziye giderken siz aklıma geldiniz, hatta facebook’a baktım. Geldiğinizde yürürüz, selamlar.
Maalesef ben sizinle hiç yürüyemeyen şanssızlardanım.Ama her hafta satır satır okuduğum sayfanız ve muhteşem doğa manzaraları sayesinde ruhumu dinlendiriyorum.Size inanılmaz imreniyorum annem ve babam datça da yaşıyor.Geldiğimizde sizinle mutlaka tanışmak ve yürüyüşlerinize katılmak isteriz.
Ankara nın boz bulanık havasından selam olsun …:)
Merhabalar Selma hanım, geldiğinizde yürürüz.
Elinize sağlık.paylaştığınız her kare için de teşekkürler.Hafta sonu yürüyüşünde gözlerimiz sizi aradı.Zorlu bir rotaymış.Umarım dinlenmişsinizdir. Aynı rota tekrarlanırsa,öncülüğünüzde katılmak isterim.Selamlar.
Dinlendim Selma Hanım, teşekkürler, gezinizde çok güzel çiçekleri fotoğraflamışsınız.