Karaali Deresi

karaali-deresi-106

Sevimli bir sıpa, bütün yavrular gibi meraklı. Biraz sonra ileriden uyarıcı bir anırma sesi geldi, artık bize mi, yavruya mı bilemiyorum. O sesin ardından sıpa kayboldu. Buralarda onlara fazla yaklaşmamak lazım sonuçta onlar da vahşi, tehlikeyi hissederlerse rahatlıkla saldırırlar. Hurmalıbük’e gelmeden önce yöredeki kişiler uyarmıştı.

karaali-deresi-107

Günlükbükü bu kısımda görünmez oldu. Hisarönü körfezi ve dağlar çok güzel görünüyordu.

karaali-deresi-108

Bu sarp kısımlarda dizlere ve baldırlara çok yük biniyor. Sol dizimde her zaman bir dizlik var, bir senedir bayağı faydasını gördüm.

karaali-deresi-109

Yanından geçtiğimiz kara parçası seramik bir çalışma gibi duruyor.

karaali-deresi-110

Kara parçaları kabartma haritalarında olduğu gibi.

karaali-deresi-111

Manzarayı seyrederek dinlendik.

karaali-deresi-112

İlginç görüntüler var.

karaali-deresi-113

Ali Rıza bey de yoruldu, kolay değil, zor olanı seçtik ama başka türlü bu manzaraları göremezdik.

12 thoughts on “Karaali Deresi

  • 7 Nisan 2013 tarihinde, saat 18:39
    Permalink

    Yahu çok çok çoooook imrendim, ne diyeyim keşke ben de gelebilseydim, ama yapamazdım herhalde, çok sert bir yürüyüş olmuş. emeklerinize sağlık, her ikinizin de…

    Yanıtla
    • 8 Nisan 2013 tarihinde, saat 01:07
      Permalink

      Nasip olursa önümüzdeki hafta bu dere serisini bitirmek istiyorum, o zaman gelirsin.

      Yanıtla
  • 7 Nisan 2013 tarihinde, saat 22:41
    Permalink

    HAARİKA !!! İnanın her satırını sözcük sözcük okudum…Her fotoğrafınızın içinde hissetim kendimi… Şunu bilin ki, bu gezinizde 2 kişi değildiniz..Ben de vardım yanınızda… Teşekkürler…

    Yanıtla
    • 8 Nisan 2013 tarihinde, saat 01:04
      Permalink

      Ne güzel yazmışsınız Hüseyin arkadaş, sizinle yürümek güzel…

      Yanıtla
  • 8 Nisan 2013 tarihinde, saat 00:18
    Permalink

    Saygıdeğer Muzaffer hocam, gerçekten size tüm samimiyetimle teşekkürler ediyorum, Datça’da sayenizde o kadar güzel yerler gördüm, anlatmaya kelimeler yetmez, buradan başta Ahmet Temizel olmak üzere tüm yürüyüş arkadaşlarıma da selamlar.

    Yanıtla
    • 8 Nisan 2013 tarihinde, saat 01:06
      Permalink

      Teşekkürler Ali Rıza arkadaşım, sizinle yürümek çok hoştu.

      Yanıtla
  • 8 Nisan 2013 tarihinde, saat 00:30
    Permalink

    Muzaffer Hocam, hep hayiflanarak izliyorum sizi.. Ben de cok geziyorum ama siz yazinca bambaska anlamli oluyor.. Bir turlu zaman bulup yazamadigimdan sizi kiskaniyorum:) Bu gezide olmayi cok isterdim.. Kaleminize yureginize saglik.. Yazarak ve paylasarak cok sey katiyorsunuz hayatimiza, Datca’ya.. Kisa bir yurtdisi seyahatim olacak.. Dönuste katilmayi cok isterim.. Saglicakla kalin..

    Yanıtla
    • 8 Nisan 2013 tarihinde, saat 01:02
      Permalink

      Teşekkürler Nazmiye hanım, bu geziye giderken siz aklıma geldiniz, hatta facebook’a baktım. Geldiğinizde yürürüz, selamlar.

      Yanıtla
  • 8 Nisan 2013 tarihinde, saat 14:31
    Permalink

    Maalesef ben sizinle hiç yürüyemeyen şanssızlardanım.Ama her hafta satır satır okuduğum sayfanız ve muhteşem doğa manzaraları sayesinde ruhumu dinlendiriyorum.Size inanılmaz imreniyorum annem ve babam datça da yaşıyor.Geldiğimizde sizinle mutlaka tanışmak ve yürüyüşlerinize katılmak isteriz.
    Ankara nın boz bulanık havasından selam olsun …:)

    Yanıtla
    • 8 Nisan 2013 tarihinde, saat 23:07
      Permalink

      Merhabalar Selma hanım, geldiğinizde yürürüz.

      Yanıtla
  • 8 Nisan 2013 tarihinde, saat 21:51
    Permalink

    Elinize sağlık.paylaştığınız her kare için de teşekkürler.Hafta sonu yürüyüşünde gözlerimiz sizi aradı.Zorlu bir rotaymış.Umarım dinlenmişsinizdir. Aynı rota tekrarlanırsa,öncülüğünüzde katılmak isterim.Selamlar.

    Yanıtla
    • 8 Nisan 2013 tarihinde, saat 23:05
      Permalink

      Dinlendim Selma Hanım, teşekkürler, gezinizde çok güzel çiçekleri fotoğraflamışsınız.

      Yanıtla

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir