Hurma ağaçları sıklaştıkça doğa da sertleşiyor.
Oldukça yüksekten akan bir şelaleye geliyoruz.
Sivri kayaların arasından akan sular şelaleye ilginç bir görüntü kazandırıyor. Bu vahşi doğaya yakışır bir görüntü.
Suların arasından dikkatli bir şekilde aşağıya iniyoruz.
Arka arkaya rastladığımız şelaleler bu yabanıl doğaya ayrı bir hava katıyor. Aşağılara doğru indikçe suyun akışı hızlanıyor.
Bu dere gezdiğim Datça hurması derelerinin en güzeli, geçen yıl Ali Rıza Öztekin arkadaşımla Karaali deresinde yürümüştük, uzun bir zaman etkisinden kurtulamamıştık o yürüyüşün. Bir hafta boyunca tansiyonumuz normale dönmemişti, hava da çok sıcaktı.
Yaşadığınız ve bu görüntü ve yorumlarla bize yaşattığınız için çoook yaşayın.Teşekkürler.
Merhaba hocam elinize yüreğinize sağlık dört gözle beklediğim bir yazı dizisini heyecanla bir çırpıda okudum izledim.Umarım Bodrum ve Marmaris’in başına gelen Datça doğasının başına gelmez .Bizler doğayı paylaşmayı öğrenemedik maalesef.Sadece dünya bizim miş gibi yaşıyoruz. yakıyoruz yıkıyoruz ve maalesef yok ediyoruz.Ama unutmayalım ki bu yok oluş insanlığın yok oluşu olur :(. Sevgiyle kalın…
Muzaffer bey,Ekrem bey;ellerinize,ayaklarınıza,emeğinize sağlık.Bu güzellikleri bizlerle paylaştığınız için sizlere çok teşekkür ediyorum.Çok sevdiğim Datça’ya sizler sayesinde aşık oldum.Umarım bu güzellikler korunarak gelecek nesillere aktarılır.