Kaynarca’da yemek molası verdik, bu arada arkadaşlarımız koydaki çöpleri toplayarak yok ettiler.
Kaynarca’ya açılan derin vadi, bu doğada dağlar denize dik olarak uzanıyor, arada derin, aşılmaz vadiler var, her vadi koylara açılıyor. Buradan tünel gibi bir bitki örtüsünün içinden geçerek yukarıya doğru tırmandık. Sağ altta görülen yuvarlak mantarları daha önce görmemiştim. Bu nemli ortamlarda mantarlara sıkça rastlıyoruz.
Oldukça büyük ve ilginç görünümlü sandal ağaçları, tepelerden süzülen ışıkta çok güzel görünüyorlardı.
Fantastik filmlerdeki gibi bir orman, yerleri kaplamış kuru, kahverengi yaprakların üzerinden yürüyoruz. Kuru derken buralarda kuru bir zemin yok, toprak hep nemli. Zaman zaman ormandan çıkarak kıyı boyunca yamaçlardan yürüdük ama bu uzun sürmüyor. Bu anlarda en sonunda göğü, güneşi gördük gibi lafları duyabiliyorsunuz.
Defne ağaçlarının vatanı bu vadiler, defne yapraklarının toplanması için bazı zamanlar izin verildiğini biliyorum.
Fotoğraflar doğa hakkında zaten bir bilgi veriyor, dağlar, tepeler bitkilerle kaplı.
Heyecanla beklediğim yazınızı bir nefeste okudum…teşekkürler hocam. Bir gün bu güzel parkurlarda sizlerle yürümek umuduyla..Ee nede olsa umut fakirin ekmeği değil midir.:)
Siz istedikten sonra o da olur, biz her zaman hazırız..