Çiftlik duvarlarının yanından yola çıkıp bir müddet yürüdükten sonra Karia Yolu tabelası ile karşılaştık, diğer tabelalarda olduğu gibi önünde toplu fotoğraf çektirildi.
Merdivenli istikametinde yürürken çam ağaçlarıyla çevrili bir koya geldik, geçmiş yıllarda burada kısa bir mola vermiştik, bugün yolumuza devam ettik, amacımız Merdivenli’ye kadar mola vermemekti.
Karia yolu işaretlerini takip ederek sık bir bitki örtüsünün içinden yürüdük. Sağ üstte Mersincik koyu görülüyor.
Datça Karia yolları içinde en zorlu parkur burada, inişli, çıkışlı bir parkur, sık kullanılmadığı için bitkiler yolu kapatıyor.
Yolumuz üzerinde rastladığımız karınca yuvalarından, geçmiş yıllarda da bu parkurda rastlamıştık. Merdivenli’ye doğru artık gökyüzünü görmeden yürüyoruz. Bu parkurda su kaybı çok oluyor, nemli bir ortam, taşıyabileceğiniz su miktarı kısıtlı. O gün sırt çamtam da oldukça ağırdı, bu parkurda elden geldiğince az yük olması önemli, bu ders oldu.
Eşi az bulunur bir doğadayız, yağmur ormanları gibi, çok özel yerler, fotoğrafta Merdivenli koyu görülüyor, gizemli bir doğa var buralarda.
Heyecanla beklediğim yazınızı bir nefeste okudum…teşekkürler hocam. Bir gün bu güzel parkurlarda sizlerle yürümek umuduyla..Ee nede olsa umut fakirin ekmeği değil midir.:)
Siz istedikten sonra o da olur, biz her zaman hazırız..