Ona doğru giderken, patika yolda görmeden üzerinden geçtiğim bir yavru kaplumbağa. Ali Rıza arkadaşım hocam görmedin diye uyarınca dönüp fotoğrafını çekerken iyi ki üzerine basmadım diye söylendim. Doğada bastığımız her yere dikkat etmemiz gerekirken bunu nasıl yaptım diye kendime kızdım.
Balıkaşıran koylarının sonuncusu, burası kuzey rüzgarlarına da kapalı o yüzden kayıklar var.
Bu Cennette barakada yaşayanlar var anlaşılan, köpek havlaması sessizliği bozdu. Yürüyüşte buradan geçerken köpekler bizi görünce bayağı sevinmişlerdi.
Burada bir balıkçı aile barınıyor gibi.
Balıkaşıran’dan çıkıp Karia yolu tabelasının gösterdiği yönde yürüyelim dedik, Bördübet 8 km diye yazıyor, ama bu yol kısa bir zaman sonra meydanlık bir yerde bitti. Arıcılar için yapılmış sanırım, daha sonra Datça-Marmaris yoluna çıkıp Karia yolu işaretlerini aradık ve işaretler yolun kenarlarındaki bariyerlerde duruyordu. Karia yolunun Balıkaşıran- Bördübet yolu ana yoldan devam ediyor, biraz şaşırdık, güvenli bir yol değil, bu böyle mi kalacak bilmiyorum.
Balıkaşıran yarımadanın Ege tarafında, Balıkaşıran yolunun karşı tarafındaki yola yöneldik, daha önce gelmediğimiz, bilgimiz olmayan yerler. Aşağıya doğru inen bir orman yolu vardı, Ali Rıza arkadaşıma yürüyelim mi diye sorunca tamam hocam dedi ve yolun sonuna kadar yürümeye karar verdik.
Sellerin bozduğu bir orman yolu, çam kokuları içinde yürüdük.
Yolu geçmeye çalışan bir kaplumbağa,
muzaffer bey, zevk ve ilgi ile izliyorum gönderilerinizi..sağolunuz…
Datça anlatılmaz yaşanır derler. Ne kadar doğru söylenmiş bir söz. Büyük bir zevk ve istekle yayınlarınızı izlemekteyim. Başarılarınız daim olsun.