Bencik’e ilk geldiğimiz yere döndük, saate baktım biraz daha zamanımız vardı, yürüyebilirsek koyun ilerilerine doğru gitmek istiyordum. Burada su kaynağı var, belki de dağlardan gelen su çıkıyor.
Biraz ilerideki buruna ulaşabilsek diğer manzaraları görebilcektik ama suya girmeyi göze alamadık, ormandan da geçit yoktu, dikenli sarmaşıklar her tarafı sarmış, tadında bırakalım diyerek geriye dönmeye karar verdik.
Bencik’ten batıya doğru manzara, karşıda ağaçların arasında bir yol görünüyor.
Geldiğimiz orman yolundan geriye döndük.
Karayoluna çıktıktan sonra arabaya binerek Bencik koyunun diğer kısımlarını görebilmek için bir yol aradık ama her taraf sık ormanla kaplıydı, yolda yaban eşeklerine de rastladık.
Bizi görünce uzaklaşarak, meraklı gözlerle baktılar.
Eve dönerken Balıkaşıran’ı biraz geçtikten sonra sağa sapan eski yolu görünce oraya giriverdim, o an karar verdiğim birşey. Buralarda doğa yürüyüşümüzde geçtiğimiz Çatı koyuna inen bir yol olduğunu biliyordum, burası o yol olabilir, bir deneyeyim dedim, yolun başında tehlikeli orman yolu yazan bir tabela var. Virajlı bir yoldan aşağı doğru indik, yol toprak ama düzgündü. Aşağılara inince daha önce buradan geçtiğimiz sulak yere geldik , yol bu kısımda bozuktu buradan ileriye gitmedik. Koya arabayla gitmek için biraz önceki bir yola sapmak gerekiyormuş, o an oradan geçen motorlu kişi söyledi.
Buradan yürürken de fotoğraflar çekmiştim, ağaçların sudaki gölgeleri çok hoş görüntüler ortaya çıkarıyor.
muzaffer bey, zevk ve ilgi ile izliyorum gönderilerinizi..sağolunuz…
Datça anlatılmaz yaşanır derler. Ne kadar doğru söylenmiş bir söz. Büyük bir zevk ve istekle yayınlarınızı izlemekteyim. Başarılarınız daim olsun.