Güya bugün kendimi fazla yormayacaktım ama buralara gelince keşfetme duyguma söz geçiremez oldum. Sık ormanın içinde kendimize bir yol bulmaya çalıştık.
Ali Rıza arkadaşımı da peşimden bu sık ormana sokmuş oldum ama ona her bakışımda yüzündeki mutlu ifadeyi gördükçe rahatladım.
Ormanda bir patika yol vardı ama anladığım kadarıyla uzun zamandır kullanılmamış. Yol üzerinde eşeklere ait izler vardı, yeni değildiler. Sık bitki örtüsünde dikenli sarmaşıkların olmaması bizi biraz rahatlattı.
Karşıdaki yer MTA kampı imiş.
Doğuya doğru Bencik’in görünüşü.
Çok güzel yerler.
Geçtiğimiz geçit vermez ormanlar beni şaşırttı, merak edip de buralara gelenler olmamış mı diye düşündüm. İlerideki adalara kadar ulaşmak istedik ama maalesef mümkün olmadı.
muzaffer bey, zevk ve ilgi ile izliyorum gönderilerinizi..sağolunuz…
Datça anlatılmaz yaşanır derler. Ne kadar doğru söylenmiş bir söz. Büyük bir zevk ve istekle yayınlarınızı izlemekteyim. Başarılarınız daim olsun.