5 Ocak – Pırıl Pırıl Bir Datça Günü

Mustafa Ok buraya Asar tepesi denmesine neden olan duvar kalıntısının önünde, bir gözetleme kulesi vardı sanırım. Çok güzel bir yer, vadiler, ovalar görünüyor, çıkması da zor değil.

Sındı köyü ve ovası, ova badem ağaçlarıyla kaplı, bademler Sındı’da diğer yerlere göre biraz geç çiçek açar, açtığında buradan manzarayı seyretmek kimbilir ne güzeldir, şimdiden gözümün önünde canlandırdım.

Mustafa bey Sındı ile ilgili bize bilgiler verirken kulağım onda gözüm çevredeydi. Tepedeki ardıç ağaçları dikkatimi çekince Mustafa bey sen aşağıdaki ağacı gördün mü diye sordu. Ardıçlara andız diyorlar, meyva ve yaprakları birbirine benziyor ama ardıçın gövdesi farklı oluyor, buralarda genelde çok boylu olmuyorlar.

Daha sonra aşağıya indiğimizde Mustafa beyin sözünü ettiği ağacın yanına geldik, ağaçın ortasındaki gövde kesilmiş. Ardıç olduğunu düşünüyorum, gördüğüm ardıçlardan boylu ve gövdesi daha düz olunca tereddüte düştüm ama gövdenin dış yapısı ardıç ağacı gibi. Yarımada’da böyle büyük ardıçlar da varmış demek ki diye aklımdan geçti, belki yüksek Sındı dağlarında daha neleri vardır.

Sındı yolundaki geçit gibi yerden geçtikten sonra yol kenarındaki anemonların fotoğrafını çekmek için durduk. Fotoğrafta görülen dik kayalık biraz önce zirvesine çıktığımız Asar tepesi. Oradan böyle bir yere çıktığımızı anlamamıştık, buradan ilginç bir yere çıkmışız diye düşündük.

Sındı’dan Yaka köyüne geldik, tabii yine Knidos Akademi’ye bakmadan edemedim.  Kimseler yoktu, bahçesinde köpekler oyun oynuyordu. Eskiden Seramik sanatçısı Ümit Can mutlaka olurdu, onu da görmüyorum ne zamandır.

Sayfalar: 1 2 3 4 5 6 7 8 9