Her taraf yemyeşil dağlarla kaplı, yağmurlar yağdı, bundan sonra daha güzel manzarlarla karşılaşırız. Yağmurlar demişken aslında kurak bir mevsim geçiriyoruz, dağlardaki kaynaklar kurudu. Bu yürüyüşlerde en önemli sorun su oluyor, yanıma bir litre su almıştım yeterli değil. Bir ara kemer olduğu halde pantolonum düşmeye başladı, nemli ortamda çok daha fazla su kaybediliyor. Sırılsıklam oluyorsunuz, bu yüzden terimizi soğutmamaya çalışıyoruz, molalar çok kısa soluklu oluyor.
Kayalar, ağaçlar yosunlarla kaplı, bu cangıl tipi ormanlarda manzaralar böyle. Karadağ’daki ikinci yüksek zirveye yaklaşırken tepede çok sık bir bitki örtüsünü geçmemiz gerekiyor.
Bu kısımda manzaramızda Kargı koyu da var. Kayalık, bitkilerle kaplı keskin bir sırtta yürüyoruz.
Biraz ilerimizde Karadağ’ın kalem gibi sivri zirvesi, nereden bakarsanız bakın onu görürsünüz. Geçen yürüyüşümüzde tırmanmaya oradan başlamıştık, tepede küçük bir düzlük var.
Saate bakınca geri dönüşe başlamamız gerektiğini anladık, devam edersek geceye kalma olasılığı çok yüksekti. Lambalarımız var ama bu kayalık ve sık birki örtüsünde yol almak kolay değil. Yazımın başında da dediğim gibi her zaman zamanı iyi kollamak, değerlendirmek gerekir. Şimdiye dek tersi bir durum olmadı şükür ama dağlarda başımıza nelerin geleceğini bilemeyiz, tersi durumlar da yaşanabilir. Buna hazırlıklı olmak lazım. Araziye bakarak inebileceğimiz bir yeri belirleyerek arkadaşıma danıştım, onun da onay vermesiyle inişe geçtik. Tabii böyle sarp dağlarda inişlerde geçit vermez kayalık yerlere çıkabilirsiniz, artık tecrübenize ve biraz da şansınıza denemeniz gerekiyor. Elli metre ilerinizde ne var görünmüyor, sandal ağaçlarıyla kaplı sık bir bitkisi örtüsü vardı, bu çok dik araziden inişte ağaçlar sigortamız oluyor.
Hızırşah çevesindeki bu araziler kendine özgü bir doğası, iklimi olan olan çok güzel yerler, antik dönemlerde de ekilen, yerleşilen yerler. Yüksek dağlar kuzey ve güney rüzgarlarını keserek vadiye ılıman, nemli bir iklim kazandırıyor.