Hiç birşey gelmiyor insanın aklına buraları gezerken, başka bir alemde savrulup gidiyoruz.
Çağlalar irileştiler, seyrekleştirmek için toplayan olmamış, daha zamanı gelmedi belki de.
Ovayı görecek bir yere geldiğimizde karşıdaki dağların ardındaki kızarıklıktan gün batımının yaklaştığı belli oluyor, bugün güzel bir gün batımı olacak.
Ekrem arkadaşım ve kızı Pelin gün batımı yönünde hoş bir manzara yaratıyorlar. Kalplerin aynı anda aynı heyacanı duyması, en güzel bahar manzarası bu olsa gerek.
Geriye dönerken gözüm aynalarda, gün batımı çok güzel görünüyor, Zeytincik’i geçmiştik ki birden arabayı durdurup dışarıya fırladım, tabii arkada oturan Pelin’i unutmuşum, bir şey mi oldu diye endişelenmiş bir an için, Ekrem arkadaşım benim bu hallerime alışıktır. Güneş çam ağaçlarının arkasından çok güzel görünüyordu. İşte böyle, güzel insanlarla, güzel bir doğayla zaman böyle geçip gitti. Bir Datça günü daha anılarımızda bu güzelliklerle yer aldı. Baharın kalplere de geldiği günleri görmek, hep birlikte bu heyacanı yaşamak dileğiyle…
bu güzellikleri bize ulaştırdığınız için sağolun. Acaba o beyaz çiçeğin adını biliyor musunuz? soğanlı bir bitki mi?
Saygılar,