Bahçenin hemen yanındaki Eski ev büyüdükleri evmiş, satmışlar. Yaka köyde bunun gibi eski evler çok, yıl içinde buraya yaptığım gezide çektiğim fotoğrafları paylaşmıştım.
Hemen arkamızda Kocadağ yüksek bir duvar gibi yükseliyor. Kocadağ kelimesine takılanlar olabilir, Yarımada’da insanlar yörelerindeki yüksek dağlara Kocadağ diyorlar. Emecik dağı, Bozdağ, Yaka dağı gibi dağlar buna örnek.
Bahçeden inerken Kapari bitkisinin yanından geçtik, bu yörelerde yol kenarlarında, tarla kenarlarında çokça var. Meyvaları turşu gibi değişik şekillerde kullanılıyor, halk tarafından seviliyor. Ben de bu arada kasık fıtığından ameliyat oldum, beklenmedik bir şeydi, aniden çıkıverdi. 15 gündür dikkat etmeye çalışıyorum, hareket etmeye alışan birisi olarak çoğu zaman unutuveriyorum, bazen yaptığım hareket acı verici olabiliyor. Badem bahçesindeki duvarı aşarken arkadaşımın yardımı gerekti.
Yazı Köyünde muhtar Salih Bora ile karşılaştık, Muhtar bizi Yazıköyü’nün misafirhanesine götürdü. Daha önceki karşılaşmamızda bahsetmişti, görmek istiyordum. Köyün girişinde tek katlı bir bina.
İçeriye girince oldukça şaşırdım, normal bir konaklama tesisindeki odalar gibiydi. Pırıl pırıl, tertemiz, yataklar düzgün, banyo-tuvaletleri kullanışlı dört oda var. Odalarda çift yataklı bir bölüm ile tek yataklı bir oda bulunuyor, buraya muhtar çocuk odası diyor.
Her oda ayrı dekorda, televizyon, klima, devamlı sıcak su var. Burada ücretini ödeyerek kalabilirsiniz, ücreti de çok uygun, Yazı muhtarlığının telefonu: 0 252 726 1373
İşte benim memleketim köyümü ve sevdiklerimi ne kadar güzel kaleme almışsınız ben İzmir’de yaşıyorum ama 3 günü geçen bütün tatillerde oradayım her zaman söylüyorum Datçalı olmak bir ayrıcalıktır sayenizde şuan kendimi köyümde gibi hissettim kaleminize ve yüreğinize sağlık