Hayıtbükü’nde bunun gibi dut ağaçları gölgesinde oturulan cafe ve çay bahçeleri var, yiyecek ve içecekler servis ediliyor.
Diğer ucundan Hayıtbükü sahilinin görünüşü.
Bu koyda fotoğraf çekmeyi severim, çoğu zaman güzel bir ışık oluyor.
Değişik renklerde şezlonglar ve dut ağaçlarının renkleri güzel bir armoni oluşturmuş.
Bir tarafı yeşil bir tarafı sonbahar renklerine bürünmüş dut ağacı neyi anlatıyor acaba.
Mesudiye’nin en büyük koyu Ovabükü’ne geliyorum, Datça’nın uzun sahillerinden biri burada, doğal güzelliklerini hala koruyan koylarımızdan. Mesudiye yapılaşma açısından oldukça hızlı gelişen bir yer, güzel bir yer görünce orada benim de bir yerim olsun anlayışı var, sahip olma duygusu ağır basıyor.
Yine çok güzel bir yazı ve fotoğraf kareleri .Teşekkürler Muzaffer Özgen
Ben henuz cok degil datcayla tanismam 2005de oldu ve bende son 3yildir datcadan ev aldim fakat datca bu son yilar yapilasmasi cok bozulmaya basladi bence buna dur demeleri lazim bu yil butun koylari cok kalabalikdi
hocam sagolasın.yaz bitti ama datca hala yazı yaşıyor.ne mutlu orada olanlara
muzaffer hocam sağolasın.yazı bitirdik ama zonguldak tan datca yı izleyerek sayenizde yazı yaşıyoruz.