Mermer atölyesinde herhangi bir çalışma yoktu.
Bu kuşlar da bahçede çok hoşuma gitti, doğanın içinde neşeyle hareket halindeler gibi, yaşam böyle, dikkatimizi çekmeyen, göremediğimiz birçok güzel şey var, bazen görebiliyoruz.
Arkadaşlar masalarda sohbet ediyorlardı, birçoğu bayram ziyareti için gelmişlerdi.
Kahvem geldi ( Sütlü),
Arkadaşlara teşekkür edip, iyi bayramlar dedikten sonra yola çıkmadan önce bir kez daha etrafa bakayım dedim, gözden kaçırdığım bir şey var mı diye.. İyi de yapmışım Ada Somuncuoğlu arkadaşımla tanıştım, çalışmasının yanındaydı, daha bitmedi ama derken olsun dedim, şimdiden güzel bir çalışma.
Ümit arkadaşıma fotoğraf makinamı vererek ben de bir hatıra fotoğrafı çektirdim. Sonra hemen bitişikteki Ümit Can Gören arkadaşımın çalıştığı odaya girdim, burada her zaman fotoğraf çekmeyi çok severim. Ümit Can’ın yaptığı seramikten melek keykeli pencerenin önünde bana gülümsüyordu, ışığın etkisiyle canlı gibiydi. O an sormak aklıma gelmemiş kanadın biri kırılmış gibi, olsun böyle de güzel.
Arabama doğru giderken bahçedeki Ali Yeşilkökçen’i canlandıran büstün önünde duran Ali Gültekin ve eşi Neriman Gültekin’le sohbet ettim. Bu büstün birçok fotoğrafını çektim, ama bugün anladım ki büstü yapılan kişi ile ilgili bilgim tam değilmiş. Büstün önündeki plakette “suyu arayan adam” yazıyor. Ali Yeşilkökçen bu yıl 82 yaşında vefat etmiş ( Allah Rahmet Eylesin), Yaka köyü muhtarlığı yapmış uzun yıllar, Yaka köyüne suyu getiren kişiymiş. Knidos Akademi’nin burada kurulmasında da onun rolü olmuş. Fotoğrafını çektiğim Ali Gültekin Mesudiye köyünden, buraya mezar ziyareti için gelmişler, hemen bitişikte Yaka köyü mezarlığı var, Ali Yeşilkökçen ile teyzeoğlu olurlarmış.
Yaka köyüne gelmişken arkadaşlarımın babası Mustafa Durmuş Toksöz’ü ziyaret edip bayramını kutlayayım dedim. Mengenin yanında badem kıranlara Durmuş Toksöz’ün evi neresi diye sorduğumda biraz ileride olduğunu söylediler, hem de eve yeni gitmiş. Hemen karşıdaki dar yoldan biraz gidince tarif edilen evi buldum. Seslenince Durmuş amca pencereden baktı ve beni gördü, her zamanki gülümsemeyle kapıyı açtı. Ne zaman görsem hoş bir gülüşü vardır, size candan bakar. Fatma Benzigül teyze de evdeydi, öğretmen arkadaşımın anne ve babası, dededen kalma bu evde yaşıyorlar, yakınlarda oturan çocukları da var. Allah her çifte birlikte yaşlanmak nasip etsin, işlerini kendileri görebiliyorlar. Bu köyde böyle çiftler çoktur, hep hareket ederler, yürürler, çalışırlar. Durmuş amca ve eşi 77 yaşındalar, sağlıklı , beraber nice yıllar diyorum.