Aşağıseyit mahallesinden geçiliyor, görünürlerde kimseler yok, merakla bakan birkaç yaşlı kişiyi gördüm.
Düzenli bir şekilde yürünüyor, her yaştan insan var.
Yürüyüşün başlarında ormanlık alanlarda yürüdük, sıcak havada bu iyi oldu. Ormanlardaki ağaçlarda hastalık çok, kurumalar çok fazlaydı, nedenini bilemiyorum. Yürüyüşümüz boyunca geçtiğimiz yerlere bakınca aklı başında bir ülke olsak sadece Denizli bile Türkiye’nin et ihtiyacına büyük katkılar sağlayabilir diye aklınıza geliyor. Çal, Baklan bildiklerim, Denizli verimli ovalara, çayırlara sahip, benim yaşadığım zamanlarda da bolluk içinde bir yerdi.
İlk başlarda fazla engebeli bir arazi yoktu, daha sonraları parkur zorlaştı. Yürüyüşe geç başladığımız için sıcak herkesi etkiledi.
Yürüyüş boyunca pek çok çiçekle karşılaştık, bu bakımdan zengin bir bölge. Bu mevsimlerde Datçalı arıcılardan da arılarını bu bölgelere getirenler oluyor.
Kayalardaki bu sarı çiçekler çok hoştu, ben bu fotoğrafları çekerken yürüyüşçülerle aramdaki mesafe hemen açılıyor. Dak’ın üniversiteli üyeleri arkamda beni beklyor, arada bir uyarıyorlar. Sonunda alıştılar, içlerinde fotoğraf çekenler vardı beni anladıklarını sanıyorum.
Oradaydım 🙂 Organizasyonda yer alanlardanım. Mutlu ayrılmanıza sevindim …
Teşekkürler Zeki bey, büyük bir organizasyondu birçok kişinin, kuruluşun, emeği, katkıları olduğunu biliyorum, siz dahil emeği geçen herkese çok teşekkürler. Anılarımızda hep hatırlanacak bir zamanı yaşadık.
O güzel anları tekrar yaşattınız, hissettirdiniz. Teşekkürler Muzaffer Hocam. Kaleminize, yüreğinize sağlık. Ekrem İpek Hocam ile bizleri onurlandırdınız, sevindirdiniz. Bir sonraki yürüyüşümüzde görüşmek üzere Denizli’den Datça’ya Menderes Yolu dolusu selamlar…
Bizler de çok teşekkür ederiz, sizlerin sayesinde bu güzel etkinliklerin içinde olduk, Datça’dan selamlar.