Her zaman olduğu gibi Ekrem arkadaşım zirveye önce çıktı, fotoğrafımızı çekiyor. Burası Tuludağ’ın zirvesi.
Zirvenin tadını çıkarıyoruz, fotoğraflar çekiliyor, hava çok güzel.
20 ekim 2013, güzel bir zaman, güzel bir anı, güzel arkadaşlarla. Dağlara yakışır bir paylaşma ve dostluk içinde yürüdük. Bütün saf ve temiz duygularla buradayız, bu yürüyüşler doğayla mücadele yürüyüşü değil, ben yok, biz varız, doğayla bütün olmak için buradayız.
Zirvede çok fazla oyalanmadık, önümüzde nasıl bir doğa ve mesafe olduğunu bilmiyoruz, öğlen molamızı biraz ilerideki vereceğiz. Fotoğrafta zirveden sonraki kayalıkta verdiğimiz seyir molası görülüyor. Sol tarafımızda, kuzeyde Kocadağ bütün haşmetiyle hep bizimle, Kartal vadisine doğru yürüyeceğiz.
Karadağ’ın karşımızda bir dekor gibi uzandığı bir kuytuda yemek molamızı verdik. Daha önce de olduğu gibi yemeğimiz meyvalardan oluşuyor, muz, elma benim asıl yemeğim, birkaç tane kuru kayası da yanıma alırım. Her birimizin 1,5 litre suyu var, sağ olsun Serkan bayağı meyva getirmiş, ben yanıma aldığım her şeyi ağırlık yapacağı için dikkatli seçiyorum. Burada çok hoş bir ışık vardı, güzel fotoğraflar çektik. Moladan sonra ayağa kalkınca önümdeki bitkinin dibinde yatan minik kuşu gördüm. İsteseniz orada onu göremezsiniz, ilginç bir an, büzülmüş bana bakıyordu, arkadaşlarıma durun kuş var diyerek fotoğraf makinamı çıkardım ama öyle güzel kamufle olmuştu ki fotoğrafta da görülmüyor. Sonra neden hareket etmediğini anladık, biraz yürüyünce alçaktan biraz ileriye uçtu, yakınlarda avcı bir kuş uçuyordu, belli ki ondan saklanıyordu. Avcı kuşlar alçaklardan uçarak tek tek ağaçlara, çalılara bakıyorlar.
Bu kısımda çitlembik gibi meyvası olan ağaçlar vardı, Serkan çitlembik dedi ama ben hep karıştırıyorum emin olamadım. Evet çitlembik gibi, hatta Meyvasından yedim çok güzeldi, ama sakız ağacının da meyvasını böyle tarif ediyorlar sanki, sakız kışın yapraklarını dökmüyor. Yüksek tepelerde çitlembik oluyor mu bilemiyorum.
Zirveden uzaklaştıkça doğa şartları zorlaştı, bu kayalık alanlarda yaşayan yaban hayvanlarının kayalardaki idrar kokusu çok belirgindi. Karadağ’da da bu şekilde kayalık alanlarda aynı olayı yaşamıştık, buralar onlar için güvenli. Bu arazide rahat hareket ediyorlar.
….muhteşem sözün bittiği yerdeyim…..
Bir suredir sitenizi takip ediyorum. Gezileriniz ve yazilariniz Datca`ya olan sevgimi her gecen gun artiriyor. Emeginize saglik, sevgiler.