Tuludağ Tırmanışı

Tabii belirttiğim gibi havanın berrak oluşu, fotoğraf çekmek için bir şanstı. Fotoğrafta Mesudiye, Palamutbükü adası, Divan burnu net olarak görülüyor.

Karşı tarafta Yunan adaları Rodos ta dahil seçiliyor. Sağ tarafta yarımadanın uç kısımları kabartma harita gibi Yazıköye kadar görülüyor.

Aşmamız gereken kayalıklar, artık yükseklere kadar böyle, her kayanın tepesinde durarak fotoğraf çekiyoruz. Dağlarda hızlı hareket etmek yok, arkadaşlarım da buna uyuyor. Ben genelde sık fotoğraf çektiğim için arkadan geliyorum, hem yürüdüğümüz yerleri belgelemiş oluyorum. Serkan’la ilk kez yürümemize rahmen oldukça uyumlu, köylü çocuğu olarak onlar bu tür arazilere alışıklar. Tabii sarp dağlar hiçbir yere benzemez, tecrübe, dikkat, sağlamlık, dayanıklılık  gibi şeyler gerektiriyor. Çabuk ve doğru karar verme yeteneği bilmediğiniz dağlarda çok önemli, yanlış bir karar size oldukça zaman ve efor sarfettirir. Bundan sonra günler kısaldıkça zaman daha da önemli olacaktır.

Kayalardan, zaman zaman sık bitki örtüsünün içinden geçiyoruz. Zaten dağa şöyle bir baktığınızda bu doğal yapı kendini gösteriyor. Bir zaman sonra Adatepe net bir şekilde göründü.

Dağ tırmanışlarında fotoğraf makinam beni bayağı zorluyor, tam kayaya tırmanırken önüme doğru geliyor, onunla yürümeye alıştım yoksa tehlikeli olabilir. Bu yazıyı yazdığım gün makinamı tarttırdım, çantasıyla 2 kg geldi, sırt çantam deseniz içine birşey koymadan ağır, bunu da çok hafif bir çantayla değiştirmeyi düşünüyorum. Birkaç yerde çantamı sırtımdan çıkarıp tırmanmam gerekti, dar kayalık yerlerden geçemedim.

Ekrem arkadaşım dağlara, zor koşullara bayağı alışık, bu tırmanıştan sonra yürüyemeyeceğimiz yer yok gibi.

Dağlar adrenalin pompalıyor insana, bambaşka bir sevda, bazen dağlarda yitirdiklerimiz oluyor, ne işin vardı deli çocuk oralarda dediğimiz, ama şimdi onları daha iyi anlayabiliyorsunuz. Hepsini her zirveye çıkışımda saygıyla anıyorum.

Sayfalar: 1 2 3 4 5 6 7 8