Arazide maki türü ağaçlar var, sert lodoslarla kuzeye doğru yatmışlar, altlarında hep keçi gübresi var. Keçiler için biraz lüks bir yer.
Bu kayaların, duvarların üzerinde fotoğraf çektirmek her zaman nasip olacak birşey değil, Özgen başındaki poşu ile efeler gibi.
Bu iki kayanın arasını da kazmışlar.
Evet sıra geldi inmeye biz yine aynı yerden iniyoruz, Ekrem arkadaşım inerken, zeminin ne kadar tehlikeli olduğu görülüyor. Özgen ve Celal arkadaş ta geldikleri yerden dönecekler. Bu zeminlerden geçerken beni korkutan ayakkabılarım oldu, bu zeminlerde iyi tutunamıyorlar. Kaydınız, dengenizi kaybettiniz telafi etmek mümkün değil, Allah korusun sonucu tahmin edebiliriz, aşağısı kayalarla dolu. İnişte Ekrem arkadaşımın çok yardımı oldu, sağ olsun onun yardımlarıyla emniyetli bir iniş oldu.
Bu bitkili kısımlarda bitki dallarına tutundum kayarsam diye, yine de onlara güvenmemek lazım, ya da çok sağlam olanını tutmalı. Burada toprağın dışına çıkmış bir kök vardı, oldukça saplamdı, inerken, çıkarken çok faydası oldu.
Aşağıya indiğimizde Özgenler karşı tarafa geçmiştiler, bize de biraz hava attılar. Orası daha rahatmış, anlaşılan, biz zor kısımdan inip çıkmışız. Sağ üstte görülen duvarları tepeyi gezerken göremedik, aşağıda görünmüyorlardı. Tüm arkadaşlarımla kayalardan sağ salim indiğimiz için oldukça rahatladım.
Dönerken biraz önce üzerinde durduğumuz sarp kayalara bakıyoruz.