Hakikaten kadınların değişik başlıkları dikkati çekiyor, başlıkların yanlarında çiçekler de bulunuyor. Turizm zamanları, hafta sonlarında yerel giysileriyle görünerek buraya turist çekiyorlar. Dağlık bir yer, gelirleri turizm ve zeytin ürünlerinden oluşuyor genelde. Hemen kahveye girdik, kadın kahveci çaylarımızı getirdi. Öğle yemeğimizi Bağarcık’tan aldığımız yoğurt ve yolda gelirken aldığımız peynir ve zeytinle yaptık. Buralarda çayı ne kadar içerseniz için dokunmuyor, ben fazla içemem ama burada üç bardak içtim, suyun etkisi var sanırım. Eski evler deniyor ama köyün geleneksel dokusu ortada yok, bir iki taş ev diğerlerinin arasında kaybolmuş. Bu gibi yerlerde gezmek sıkıntılı, aynı şeyi İzmir Şirince’de de yaşadım, bir şey almadan çıkmak zor, ihtiyacın olmayan şeyler alacaksın, artık dönelim diyorsun bir zaman sonra. bana göre yanlış bir turizm şekli, el işleri yapmışlar, nazarlıklar, bebekler vs, her yerde gördüğümüz gibi. Fotoğraf çekme konusunda sıkıntı yok, candan insanlar. Kadınlarda mavi göz çokça o ilgimi çekti.
Kiminle konuştuksa bizi bu eve yönlendirdiler, dışarıdan belli olmuyor, demir bir kapısı var, kapıyı açıp girince küçük eski bir yapıyla karşılaştık. Müze ev gibi yapmışlar, para almıyorlar dediler ama bir şey alıyorsun sonunda, öyle bir ortam oluyor. El emeği göz nuru, bir şey dikkatini çeker, ilgini çeker alırsın. Fiyatlar diğer yerlere göre biraz yüksekti. Neyse genç bir bayan bize içerisi ile ilgili bilgi verdi, fotoğraf çektirmiyormuş çekmedik. Eşinin anne ve babasının yaşadığı tek oda bir yer, bütün eski eşyaları saklamışlar, bir kısmını da tedarik etmiştir sanırım. Kayınpederimin bavulu, elbisesi, kayınvalidemin düğününde giydiği kıyafet, kullandıkları eşyalar diye anlatıyor. Kendi el işleri bir tarafta, yol boyunca gördüğümüz türden. Ahşapların üzerinde boyalı desenler var. Burası oldukça turist çekiyor olmalı.
Kurutmalık biber, patlıcan gibi ürünler de konmuş, zeytin ürünleri satıyorlar. Ahşaplarda yılan motifi çoktu, yılan bereketi temsil ediyormuş.
Stratonikeia
Oradan çıkınca Yatağan’da Stratonikeia antik kentini gezdik, Ekrem arkadaşmla daha önce gezdiğimiz bir yer Sadık arkadaşımız da görmek istedi. Biz daha önce buraya bir günümüzü ayırmıştık, öyle bir saatte gezilecek bir yer değil. Ülkemizde çok nadir görülecek bir antik kent, antik dönemden başlayarak günümüze kadar gelen yapılar bir arada. Daha önce burada Eskihisar adında bir köy varmış Termik santral nedeniyle taşınmış, hatta geçenlerde kömür çalışmaları yakınlarına kadar geldi diye okumuştum. Antik kente girince harap bir evin önünde birisiyle larşılaştık, burası benim dedi, tapusu hala ondaymış, restore etmek için başvurmuş. O arkadaş yerleşimin taşınmasını depreme bağlıyor. Doğrusu nedir fazla araştıracak zamanım olmadı, sonuçta eski köy evleri ile antik eserler yanyana. Buraya biz kasım ayında gelmiştik sanırım, sonbahar renklerini görmek için. antik kentleri gezerken fotoğraf çekilecek zamanları seçiyoruz güzel oluyor. Evler çok hoşmuş, ama hepsi harap vaziyette, buraya 10 sene önce gelmiştim ilk olarak evler daha sağlamdı, kaderine terkedilince yok oluş daha hızlı oluyor. Çok güzel ağalara ait yapılar var, fotoğrafın sol altında bir kısmı görülüyor, o sırada ay çıkmıştı eski yapılarla birlikte görüntüleyeyim dedim ama olmadı.
Sağ üst fotoğrafta görüldüğü gibi antik kente girer girmez sizi satıcılar karşılıyor, yeni bir durum ve görsel açıdan iyi değil. Stratonikeia’dan sonra Sadık arkadaşımız Ula’ya saparak sizi bir pideciye götüreceğim dedi. Pide ve yanında bir içecek aldık, adam başı on lira ödedik, şaşırdık tabii, pideler de güzeldi, akşam yemeğimizi de yemiş olduk. Artık ondan sonra ver elini Datça, nereye gidersek gidelim ev özleniyor, en azından ben öyleyim, yatakta güzel bir uykunun kıymetini anlıyorsunuz. Arada bir doğal ve kültürel güzelliklerin iç içe olduğu yerleri gezmek güzel oluyor, tabii sabit maaşlı biz emekliler için gezmek artık kolay değil.