Onlar tırmanışlarına devam ederken geldiğimiz patikadan arabamızı bıraktığımız Bubaslık mevkiine yürüdük.
Bundan birkaç gün sonra yolumuz yine dağlara düştü, Pustular ile Pirenlik arasındaki yolda arabamızdan inerek yürümeye başladık, güzel bir sabahtı, gökyüzü tertemizdi. Karşıda Kocadağ ( Bozdağ ) görünüyor, yörede büyük dağlar Kocadağ diye söylenir.
Knidos veya Mesudiye’ye gidilen yolda bir müddet yürüdük, Yarıkdağ’ın arka taraflarında yürüdükten sonra Papazın Evi’ne gelmekti plan. Yanımda her zaman birlikte yürüdüğüm arkadaşım Ekrem İpek ve uzun yıllar Datça’da birlikte öğretmenlik yaptığım arkadaşım Vefa Önal var. Vefa arkadaşım öğretmenlik sonrası yaşamını kitap yazarak değerlendirenlerden. ” Şiir Sanatı “, ” Estetik “, ” Hakikatin Peşinde ” , ” Varlık Kokusu ” adlı kitapları bunlardan.
Görüldüğü gibi yolun kenarlarında yürümek bile zor, bisiklet gibi sporlar için daha zor bir durum.
Bu yürüyüşümüzde 4 saat hiç mola vermeden bu sık bitki dokusunun ve kayalık arazilerin içinde yürüdük. Derdiniz neydi de kendinize işkence ediyorsunuz diyen olacaktır, bu sözün bittiği bir şey. Kendini, sınırlarını tanıyorsun, acı çekiyorsun, yoruluyorsun, güzele varmak öyle kolay değil.
Sırtlardan Knidos yolu görünüyor, Kocadağ ve Yarıkdağ arasında bir vadi
Tanrı korkusu yerine Tanrı sevgisi dersiniz, yarattıklarına saygı duyarsınız…Ne harika bir söz bu hissetmeden yaşamadan söylenemeyecek kadar özel. Evet insanlık için endişeli bir dönemden geçtiğimiz şu günlerde tamda bu noktadayız…..Nefes almamızı kolaylaştırdığınız için Ve yine yeniden Teşekkürler hocam. Sevgiyle kalın ……..