Gerçekten bu dört saat oldukça zorlu geçti, yanıbaşımızda böyle güzel bir doğa.
Kuzeyde, Karşımızdaki Kocadağ’dan bir ayrıntı.
Ve tepedeki geçitten inerek aradığımız Papazın Evi’ne giden patika yola çıkıyoruz. İlk kez geldiğimiz bu doğada yolu doğru okumayıp, bu geçidi bulmasaydık geçit vermeyen uçurumlara çıkacakmışız veya arabamızı buraktığımız yola kadar gidecektik.
Arkadaşlarım burayı ilk kez görüyorlardı, oldukça ilgilerini çekti. Tabii gelir gelmez gördüğümüz manzara bizi oldukça üzdü, tarihi eser kaçakçıları içeride kazı yapıp, duvarlara oldukça zarar vermişlerdi. Sayfamın başında sözünü ettiğim sevgi ve onun yokluğu her yerde karşımıza çıkıyor. O sevgi ki size bambaşka bir bakış açısı getirir. Tanrı korkusu yerine Tanrı sevgisi dersiniz, yarattıklarına saygı duyarsınız, doğada kokusunu, emeğini, yüceliğini görürsünüz. İnanca, filiz verene, içten gülümseyene, elini uzatana saygı duyarsınız.
Kırlangıç yuvasını andıran küçük yapının içinde Hırıstiyan azizlerini gösteren resimler var. Büyük bir kısmı tahrip edilmiş resimler, bu tahrip tarihi eser kazıcılarının onları yerinden çıkarmak istemesiyle olmuş gibi. Cahil insanlar kulaktan dolma bilgilerle gelip burayı berbat etmişler, görüldüğü gibi etmeye de devam ediyorlar. Karşımızda duvar gibi uzanan kocaman bir dağ var ( Bozdağ ), buraya mistik bir hava veriyor. Sade, basit bir yaşamın izleri, çevrede teraslar var.
Günün en sıcak zamanında bile burada hava serindir, o gün de öyleydi. Kendimizi bu mistik dünyanın kollarına bıraktık, huzur aktı yüreklerimize.
Yapının rengi kayalarla bütünleşmiş.
Tanrı korkusu yerine Tanrı sevgisi dersiniz, yarattıklarına saygı duyarsınız…Ne harika bir söz bu hissetmeden yaşamadan söylenemeyecek kadar özel. Evet insanlık için endişeli bir dönemden geçtiğimiz şu günlerde tamda bu noktadayız…..Nefes almamızı kolaylaştırdığınız için Ve yine yeniden Teşekkürler hocam. Sevgiyle kalın ……..