Kızılcasu adını herhalde bu renklerden alıyor.
Bünyamin’in balık tuttuğu, yüzdüğü yerler, burada soluklanırken yüzündeki ifade duygularını yansıtıyordu.
Biraz sonra Madan adası koyundaydık, arkadaşlarım kendilerini Akdeniz’in berrak sularına bırakıverdiler, ocak ayında bayağı da yüzdüler.
Bünyamin bizi koydan yukarılara çıkararak bir zamanlar ağıl olarak kullanılan mağaralara götürdü.
İlk mağaraya yörede Lodos in diyorlar, lodoslu havalara karşı korunaklı olduğu için bu ad verimiş. Dağın öbür tarafında bir mağara vardı onun da adı Poyraz in’miş. Poyrazlı havalardan etkilenmiyor.
Mağaraların çevresinde yabani bademlere rastlıyoruz, çiçek açmışlar. Poyraz in tam olarak denize bakıyor, daha derin bir mağara.
Yürüyüş için ayağınıza sağlık Muzaffer Hocam ve Ekrem arkadaşım. Çekimler ve güzel gezi öyküsü için elinize, kaleminize sağlık.
Efe’nin Ahmet derlerdi dedeme, bu taşev Dedemin kardeşim Korkmaz ile ikimize yadigarı idi.
OHH hayat size güzel. korkmaz kiralarda uğraşsın dursun tabi.
Merhaba arkadaşlar!!
Ben almanyadan devamlı Muzaffer hocanın
Trip, yürüyüşlerini takip ediyorum!
Ben maalesef Datça li değilim ama, o kadarda hastasıyım, anlatmama gerek yok, herşey meydanda!
Bir şey sormak istiyorum ben!
Gittiğiniz koy, madan Adası ne tarafa düşüyor?
Google maps’te bir türlü bulamadım!
Bana lütfen iza edermiş iz!
Şimdiden çok sağolun!
Aslında yürüyüş yazımda belli oluyor, Akdeniz tarafında Palamutbükü’nü denizden geçtikten sonra bir kaç koy var, Kargıcak’tan sonra. Biz ters taraftan gittik.