27 Mart Betçe Gezisi

Çoğu beyaz renkte, bütün çocuklar gibi çok meraklılar.

Bizim maskot değişik pozlar veriyor.

İstediğin kadar sev, çok hoşlanıyor, ilk kez böylesine rastlıyorum, sonra çoban açıklayınca durum belli oluyor. Çoban doğduğu andan itibaren böyle alıştırmış.

Ovabükü’ne geçerken çoban Ahmet Boz ve eşi oturmuşlar birşeyler yiyorlardı, onların o hali çok hoşuma gitti. Hemen durup yanlarına gittim ve birlikte fotoğrafınızı çekebilirmiyim diye sordum, sonrası bu fotoğraf..Çok şey anlatan, anlamlı, iki sene olmuş buraya geleli, hayallerine kavuşmuşlar gibi..

Arabamıza doğru gideken bir motor hızla yanımızdan geçti.

Yolumuz üzerindeki Günay pansiyona uğrayarak öğretmen arkadaşım Filiz Günay’a bir merhaba dedik, buralardan geçiyorum hep çoğu zaman uğrayacak zamanım olmuyor. Filiz arkadaşım Mesudiye’li, Datça adını ilk ondan duymuştum, ilk öğretmenlik yıllarımda 37 yıl önce, birlikte çalışmıştık. Sonra buraya geleceğim kimin aklına gelirdi, ne benim ne Filiz arkadaşımın.

Ovabükü’nden Hayıtbükü’ne doğru giderken yolumuz üzerinde bulunan Mihri Cem otele uğradık, burayı işleten Celal Eroğlu arkadaşımıza bir merhaba diyelim dedik. Tabii dikkat ederseniz arkadaşları ziyaret ettiğimiz yerler çoğunlukla konaklama tesisleri oluyor, buralarda çoğu kişi turizm ile uğraşıyor. Mihri Cem otele girerken bizi Ateş ve Köpük isimli sevimli köpekler karşılıyor. Daha önce fotoğrafta görülen Ateş ile Adatepe kalesine çıkmıştık. Biz geldiğimizde Celal arkadaş sofrayı hazırlıyordu, biz tokuz falan dedikse de Celal arkadaşın yetiştirdiği köy tavuğunu ve salatayı görünce dayanamadık bir güzel yedik. Koca bir parça tavuktan bir şey kalmadı, yerken Celal arkadaş içinden ne geçirmiştir acaba diye düşünmedim değil, tokuz diyenlere bak hele gibisinden..Ayrılırken bize çok sayıda yumurta da verdi sağolsun.

Sayfalar: 1 2 3 4 5 6 7