Çeşmeköy üzerinden Palamutbükü’ne gitmek niyetimiz, yol ayrımında tepedeki değirmenin fotoğrafını çekiyoruz. Çeşmeköy sokaklarında biraz yürüdük.
Eski yapıların önünde güneşlenenler, bayan yabancı uyruklu, bu insanların arasında mutlu, tebessüm yüzünden eksik olmuyor. Arkadaş önünde oturduğu binayı göstererek ev lazım mı diyor, satamadık gitti derken.
Taş yapılı sokaklar eski dokularını birçok yerde kaybediyor, Datça’da Eski Daça mahallesi gibi olabilecek çok yer var ama ..
Palamutbükü’nde Limanın arkasındaki Kurma dağından birkaç fotoğraf çektik. Palamutbükü ıssızdı, birkaç yerden başka her yer kapalıydı. Burada oyalanmadan Ovabükü’ne, oradan da Hayıtbükü’ne geçtik.
Hayıtbükü beni çok şaşırttı, nereden geliyorsa kuvvetli bir rüzgar vardı, soğuktu da, geldiğimiz hiç bir yerde böyle rüzgara rastlamadık. Dutlar yapraklarını dökmüştü, kalan birkaç yaprak ta rüzgarla savuluyordu. Kış geldi diyordu sanki bize bu görüntüler, eve geldiğimizde de hava oldukça soğumuştu, sobaya birkaç tahta atmak gereği duydum. Hayıtbükü’nde fotoğraf çekmeyi severim ama o görüntüler şimdi yoktu, dutlar yapraksız kalınca ortalık boşalmıştı, her yer terkedilmiş gibi ıssızdı.
Dönüşte Karadağ’ın fotoğrafını çekemeden edemedik, güneş öğleden sonra bu dağa düşüyor. Evet bu satırları yazdığımda aralık ayına girmiştik, gündüz güzel bir hava vardı, geceler oldukça soğuk oluyor, ısı birden düşüyor. Güzel havalarda her fırsatı değerlendirip gezmeye, yürümeye çalışacağız, kötü havalarda ısıtıcılarn başında oturacağımız günler geldi.