Mengen’den sonra eski taş yapıların yanından yürüdük, yollar caddelere döşenen taşlarla kaplıydı. Viran taş yapıların arasında hala kullanılan evler vardı, burada Hayriye hanım ile sohbet ettik, fotoğraf çektirmek istemediği için çekmedim.
Bir zamanlar içinden sesler gelen yapılar şimdi sessiz ama ben buralarda gezerken o anları hayalimde canlandırabiliyorum.
Bahçesinde bir bayanın bulunduğu bahçenin önüne geliyoruz, taş yapının önünde Durkadın hanım tarlada zeytin toplamakta olan çocuklarına yiyecek bir şeyler hazırlamakla meşgul.
Odun ateşinde patatesler kızarıyordu, Durkadın hanım dertliydi, hüzünlenerek dinledik onu. Eşi rahatsızdı, babam ve annem geldi aklıma, benzer şeyleri yaşadılar. Kadın başına kolay değil, birkaç gün önce ayağını sakatlamış böyle bir anda. Allah kolaylık ve güç versin diyebildik ancak.
Biraz ileride Zeytincik’ten arkadaşımız Koca Mehmet’in evi varmış, onu da öğrenmiş olduk.
Koca Mehmet’in evinin yanından ilerideki eski yapılara doğru yürüdük. O gün Koca Mehmet Datça’ya inmiş yoksa onunla bu yerleri daha bilinçli gezerdik.