Oturup izlemek lazım, yaşamın bütün renkleri var içinde.
Günlük ağaçlarının sudaki yansımaları, kendileri gibi güzel, sihirli bir aynaya bakıyorum sanki.
Suyla akan yapraklar.
Yüreğimiz renklerini kaybetmediği sürece yaşamın renkleri de var olacaktır, umut sıklemenler gibi başını çıkaracaktır, karanlığın içinden.
Daha ilerilerde suyun kayalardan aşağı akışını görür olduk, yağmurlar yağdıkça dereden akan suların sesi uzaklardan duyulur olacak.
Gavur deresinden sonra Emecik’e çıktık, yaşamın o güzel renklerinin peşinde dolaştık, dar, taş yollarda. Onu da bir başka sayfamda vereceğim.
Ohh çok şükür :)Sonbahar geldi ve siz yine dağlarda ormanda yollardasınız.Özlemiştik hocam.Suyla akan yapraklar fotoğrafı çok başarılı olmuş.Teşekkür ediyorum bize azda olsa nefes aldırdığınız için.