Renklerin Peşinde

Yağan yağmurla hava tertemiz olmuştu, her yer çok net ve berrak görünüyordu. Emecik’e yaklaşırken yol kenarında durup bu fotoğrafı çektim, bu güzel manzaranın içinden hedefine doğru giden bir otobüs, yolu açık olsun, ben bu satırları yazarken belki o hala yoluna devam etmekteydi.

Çoban Çeşmesinin karşısında arabamı park ederek, dereye girdik, derede çam ve günlük ağaçları var, günlük ağaçları çoğunlukta. Geleneksel tedavide kullanılan Sığla Yağı bu ağaçlardan elde ediliyor, ülkemizde genellikle Muğla yöresinde yetişen bir ağaç türü, Datça’da belli yerlerde az sayıda bulunuyor. Suyu seven bir ağaç, burada olduğu gibi dere boylarında, sulak yerlerde rastlıyorum. Bildiğim kadarıyla Fethiye, köyceğiz tarafında çokça varlar. Neyse buraya gelişim bu ağaçlar nedeniyle, sonbaharda yaprakları sonbaharın klasik renklerine bürünür, sarılar, turuncular karanlık derelerde ışıldarlar, . Daha önceki yıllarda burada fotoğraflar çekmiştim, ama bir konunun fotoğrafını ne kadar çok çekerseniz o kadar iyi sonuç alıyorsunuz. Her gelişinizde yeni bir yanını görüyorsunuz. Daha dereye girmeden kuş sesleri etrafta duyulmaya başladı.

Yeşilin her rengi var, ağaçların gövdesi yosunlarla kaplı, dere oldukça rutubetli, küf kokusunu hissediyorsunuz. Güneş vuran kısımlarda yapraklar ışıl ışıl.

Kasım ayında nasip olursa bir kez daha gelirim, sıcak renkler koyu yeşillerin arasında ne güzel durur, yerler de yapraklarla bezenir.

Doğa yaşamın renkleriyle, çeşitliliğiyle bezeli, ondan bizi koparıyorlar yavaş yavaş. Böyle bir doğada değil AVM lerde gezin, sizin ormanınız, doğanız orası demeye getiriyorlar. Ve doğadan uzaklaştıkça karakterler değişiyor, birbirine yabancı insanlar çoğalıyor. Doğada olmak demek onu hissetmek, onun içindeki yaşamı görmek demek. Yoksa bir ağacın  altında oturup ta oradki yaşamın farkında olmamak değil.

Renkleri farkettiğimiz sürece yaşamın anlamını daha iyi anlarız diye düşünüyorum.

Sayfalar: 1 2 3 4 5