Ormanlık alanı geçip, yola iniyoruz, burada bir mola verdik, üstümüzü değiştirdik, meyva yedik.
Bundan sonrası güzel bir dinlenme olacaktı ve doğru Palamutbükü’ne geldik, arabamızı Akın Pilavcı’nın evinin yanına bırakıp kendisini ziyaret ettik. Pilavcı boğazı ile ilgili bilgi aldık. Sevim Pilavcı kedilerinden birisi ile obkektifime takıldı. Oradan ayrılıp yemeğimizi yemek için arkadaşım Saffet Toksöz’ün Şef’in Yeri’ne uğradık, sağolsun bizim için hemen birşeyler hazırlattı, çayımızı da içip Çeşmeköy Yolundan dönüşe geçtik.
Palamutbükü bu yıl benim zorlu yürüyüşlerden sonra yorgunluk attığım bir yer oldu, arkadaşlarımın da sayesinde burada bugünkü gibi güzel anlarımız oldu. Karşımızdaki açık deniz’in bunda rolü var dedim mavilere bakarken. Bol oksijenli bir hava yorgunluğunuzu alıveriyor hemen. Çeşmeköy yolunda çiçek açan badem ağacının önünde fotoğraflar çekildik.
Yaka yolunda dağlar beni yine durdurttu, akşam güneşiyle ışıldayan tepelere yakında oradayım dedim fotoğraflarını çekerken. Anemonlar bu aylarda buralarda yol kenarlarını kaplarlar, çıkmaya başlamışlar.
Bir sanat eseri gibiler, derin vadiler gizemleriyle bizleri cezbediyor.
Bugün yürüdüğümüz boğazın önünde durup bir de aldığımız bilgilerin ışığında buralardan bir geçit var mı diye baktık. Zeytin toplayan arkadaşlar bizim yürüyüşe başladığımız noktayı gösterdiler, Akın ağbinin verdiği bilgiye göre de Yaka’ya doğru bir noktadan çıkış yolu vardı. Köylüler eşeklerle bu yolu kullanıyorlardı. Bugün sert arazilerde 5 km katetmişiz, 10 km yol yürümüş gibi olduk. Dağlarda uzun yürüyüşler için günlerin uzamasını bekliyorum. Nasip olursa pazar günü yine buna benzer bir arazide yürümeye çalışacağız. Yola çıkıncaya kadar bunun nerede olacağını bilemeyeceğiz, o heyacanı hissederek.