Eylül’de Bir Betçe Günlüğü

Sanat yolunda ilerliyen diğer arkadaşımız Gül Oğuz da beni kırmayarak objektifime poz verdi, gençler pırıl pırıl, bakışları ümit aşılıyor, onların fotoğraflarını çekmek bu yüzden hoşuma gidiyor. Karamsar yüreğim bir anda aydınlanıveriyor.

Fotoğrafı çekerken Gül arkadaşın gözlerini ön plana çıkarmayı amaçlıyordum, kırmızı koyu tonların önünde bu isteğim gerçekleşti sanıyorum.

Biraz ileride çalışan ressam arkadaşların yanına gittim. İki İtalyan sanatçıdan Alfonso İanniellp,  grafiker, baskı resim sanatçısı, 1,5 yıldır Türkiye’de imiş. Göçmenleri konu alan bir resim üzerinde çalışıyordu, bu konu üzerinde bu son göçmen olayları öncesinden çalışıyormuş, bu konu onun her zaman ilgisini çekmiş. Burada baskı atölyesi olmadığı için tual üzerine çalışıyor, aslında bakır levhalar üzerine gravür çalışması yapmayı seviyor. Kullandığı gravür tekniği geleneksel, günümüzde pek kullanılmayan bir teknikmiş, çizgileri derinleştirmek için gravür çalışmalarında asit kullanılır genellikle, o asit kullanmıyormuş. Kullandığı değişik şekillerdeki uçlarını gösterdi. Alfonso gravür çalışmalrının farklı bir dili var bu yüzden seviyorum diyor.

Fabrizio Sebastiani İtalya Pescara’dan, grafik sanatçısı, tuvalin üzerine dikişlerle tutturulmuş değişik tür ve dokuda aynı ebatta kağıtlarla çalışıyordu. Simetrik bir şekilde yerleştirilen kağıtların üzerine desenler yapıyor, bu çalışmada akrilik boyayla boyamayı da düşünüyor. İlk önce tesadüflerle başlayan çalışma daha sonra anlık duygu ve düşüncelere bağlı olarak gelişecek. Sanat bir serüvendir diyorum, bir adım sonra neyle karşılaşacağımız beli olmayan.

İtalyan arkadaşlarla sohbetimizde tercümanlık yapan heykel sanatçısı Hünkar Yılmaz ve İtalyan sanatçıların birlikte fotoğrafını çekerken Knidos Akademi’nin seramik hocası Ümit Can Gören birden kompozisyonun içine giriverdi, hoş bir görüntü ortaya çıktı.

Hünkar Yılmaz Kocaeli Üniversitesi Heykel Bölümünde öğretim görevlisi, Anadolu Üniversitesi Heykel Bölümü mezunu, Marmara üniversitesinde Yüksek Lisansını tamamlamış. Şekil vermekte olduğu mermer bloğun önünde konuştuk, aslında ağaç malzemeyle çalışmayı seviyorum dedi. Figüratif çalışmalar yaptığı heykellerinde zaman zaman desen çalışmalarına da yer veriyormuş. Hünkar hanıma merak ettiğim bir konuyu sordum, günümüzde hemen her üniversitede resim ve heykel bölümleri var, bunlar mezun olduktan sonra bu uğraşla yaşamlarını sürdürebiliyorlar mı dedim. Ülkemizde heykel sanatının gelişmesinde Atatürk heykellerinin rolü büyük olmuştur. Şimdilerde belediyeler,  şirketler, turistik tesisler heykel siparişleri vererek sanatçılara bir imkan tanıyorlar. Knidos Akademi de oldukça masraflı olan büyük mermer heykel çalışmaları için sanatçılara bir fırsat yaratakta.

Hünkar arkadaş ülkemizde keykeltraş olarak yaşamak kolay değil dedi ” Atölye açanlar oluyor, genelde piyasa işleri yapmak gerekiyor, bir kısmı öğretim görevlisi olarak kalıyor, takı gibi dallarda çalışanlar oluyor. Burada önemli olan bu bölümlerde alt yapı önemli, öğrenci bu bölümlerden mezun olduğunda donanımlı olarak yetişebiliyor mu o önemli ”

Sayfalar: 1 2 3 4 5 6