Paye ile sütun arasındaki fark
Payeler taş veya tuğla örülerek yapılan taşıyıcı ayaklardır.Sütun yekpare veya bir kaç parça mermer,ağaç gibi malzemelerden yapılan taşıyıcı ayaklar.
Peripteros: Cellanın etrafında tek sütun dizisi bulunan tapınak planı
Akropol: Antik çağlarda kentlerin yüksek kısımlarında etrafı surlarla çevrili ,içinde tapınaklar,kentin zenginlikleri bulunan kısımlar.Yukarı kent anlamına gelir. Kentin içinde bir kale gibidir,kentin düşmesi durumunda en son sığınılacak yerdir.
Apsis: Kiliselerde yarım daire şeklinde niş cemaate buradan hitap edilir.
Arşitrav: Sütun veya payeleri birbirine bağlayan yatay taş bloklar.
Cella: Tapınağın içinde tanrı heykelinin bulunduğu,halkın alınmadığı sadece rahiplerin girebildiği kapalı kısım.Tanrı heykeli arka tarafındaki bölümde bulunurdu,buraya:Adyton denir.
Agora: Eski Yunanda pazaryeri olarak kullanılan meydanlar.Daha sonraları alışveriş merkezlerinin yanında resmi kurumlar da bu meydanların etrafında yer almıştır. Bazı dinsel ayinler,kültürel etkinlikler için de kullanılırdı.Romalılarda karşılığı Forumlardır.
Stoa: Önü sütun sırasıyla çevrili arkası kapalı,üstü örtülü mekanlar.Agora denilen meydanların etrafında,sokaklarda,önemli yapıların yanlarında kullanılırdı. Halkın yağmurlu havalarda sığındığı,dükkanların bulunduğu galeriler.
Tetrapylon
Her dört tarafında bir girişi bulunan antik Roma anıtları. (zafer takı )
Friz: Bir şerit şeklinde uzunlamasına devam eden kabartma veya süslemeler.
Grifon: Kartal başlı aslan vücutlu mitolojik yaratık
Keramik: Topraktan yapılmış çanak çömlek benzeri günlük işlerde kullanılan eşyalar . Antik çağlardan günümüze gelen ve müzelerimizde sergilenen pişmiş toprak çalışmaları için ayrı bir sayfa yaptım. (Törenlerde ve günlük yaşamda kullanılan içki kapları, çanak-çömlekler, Masklar, figürinler, küpler, amforalar , parfüm şişeleri) Antik Çağda Pişmiş Toprak Çalışmaları için tıklayın.
Fibula: Antik çağlarda kullanılan tutturma iğnesi
Antik dönem Tıp Aletleri: Antik çağlardaki cerrahi müdahalelerde kullanılan aletler. Sol tarafta görülen alet de Strigilis denilen hamamlarda kir çıkarmakta,temizlenmekte kullanılan alettir.
Nekropolis : Antik kentlerde mezarların bulunduğu alan. Ölüler şehri anlamını taşır.Knidos nekropolü kente 4-5 km kala başlar.
Sunak (altar): Tanrılara sunulan adaklar için kullanılan yuvarlak veya köşeli biçimlerde yapılmış taştan elemanlar.Tapınaklarda,kutsal alanlarda,tiyatrolarda ve yapılarda kullanılabilniyor.Tapınakların yanında anıtsal bina şeklinde olanları da var.
Temenos: Bir veya daha çok dinsel yapıyı içine alan etrafı duvarlarla çevrili kutsal alan.
Arkaik: Klasik dönemden önceki arkeolojik dönemden bahsederken kullanılır.Eski , ilk biçimi gibi anlamlar da içerir.
Antik çağlarda şarapçılık: Antik çağlarda bağcılık ve şarap üretimi kutsal bir işti.Bunun için şarap ve bağcılık tanrısı Dionysos şenliklerinde kutlamalar yapılırdı.Bir çok tapınak,lahit,kabarmada asma yaprakları ve iri üzüm taneleri vardı.Şarap ihracat ürünü olarak da önemli bir yere sahipti.Bağcılık konusunda bir çok bilgiye sahiptiler,en iyi şaraplık üzümler yamaçlarda yetiştirilirdi.Şaraplık üzüm önce teknelerde ayakla çiğnenir,kalan posa bir kez de değişik şekillerde presten geçirilirdi. Bu ilk çiğnemede çıkan şıradan olan üzüm daha kaliteliydi.
Bağcılık saygı duyulan bir işti.Kabartmada soylu kişilerin üzüm toplayışları görülüyor. Muğla Müzesi
Mayalanma işlemi için büyük küpler kullanılırdı. Mayalanmayla oluşan köpükler zaman zaman alınarak şarap oluşurdu.Şarapların gemilere kolay taşınabilmesi için şarap işlikleri liman çevrelerine yapılmıştır(Sayfa Burgaz- ilk Knidos Bak ) Küplerin hava almaması veya sızdırmaması için kapak kenarları,içi reçine , katran gibi maddelerle sıvanırdı. İlk yapıldığında berrak olmayan şarap başka kaplara süzülerek aktarılırdı. Tabii şarapçılk deyince Knidos antik kenti oldukça ünlüydü. Zamanının bir markası.
Üzüm Ezme Teknesi: Antik çağlarda şarap yapmak için üzümlerin içinde ayaklarla çiğnendiği kap.
Antik dönem Pres altlığı: Antik şarap imalathanelerinde üzümü çiğnedikten sonra sularının akarak süzüldüğü değişik düzgün taşlardan yapılan altlık.
Amfora: Antik çağlarda ticaret gemilerinde Yağ, şarap, bal, buğday, baharat gibi ticaret mallarının taşınmasında kullanılan pişmiş topraktan yapılma kaplar. Diplerinin sivri olması gemilerde kendileri için özel yapılmış yerlere konmaları içindir.Yer kaplama ve sarsıntılara karşı güvende olmaları açısından bu şekilde üretili-yorlardı. Romalılar bu testilere amphora,yunanlılar da amphoreus diyorlardı. Her kentin kendine özgü amforaları vardı; taşıma kapasitesine ,üretim durumuna ,estetik zevklerine göredeğişik şekillerde ,büyüklüklerde yapılıyorlardı,üzerlerinde geldiği kentin ve tüccarının mühürleri bulunuyordu. O dönemlerde şarabın ihraç edildiği en önemli limanlardan olan Knidos amfora yapımında çok gelişmişti.