Bir masanın etrafında birbirini seyreden iki sandalye, dertleşiyorlar herhalde, herşey tertemiz olmuş yağmurla.
Limonların ucunda bir yağmur damlası hala direniyor düşmemek için.
Beyaz badanalı duvarın arkasından Güler Yücel’in sesi geliyor, telefonla konuşuyordu, öyle olmasa seslenecektim oradan.
Yere düşmüş turuncu çiçekler ıslak zeminde şiirin bir başka mısrasını söylemekteler.
Merdivenlerden ağır ağır çıkıyorum.
Hızla yağan yağmurda birçok çiçek yere düşmüş, zamanı gelince elveda deniliyor yaşama.
Işık ve çiçekler bu sokaklara bir anlam katıyor, onlar olmasa taş duvarlar kalır sadece geride.
Buralardan geleli 1 ay oldu özledimmmm..Tatil yetmiyor her mevsim yaşamak lazım bu güzellikleri.Şiir de yazabilmeyi ne çok isterdim bu güzelliklere lakin her kula nasip olmuyor o sanatçı ruhu.Olsun varsın Datça şiir gibi bir yer.Yeni yazılarınızı resimlerinizi seyirlerinizi özlemle bekliyor olacağız Ankara dan.Sevgiyle kalın.
çevremizdeki güzelikleri canlıları farkedemiyoruz bazen
datcayi yasamaya elbette yilda 1 ay yetmiyor ben ve ailem tugrul bey ve degerli esi nurcihan hanimi taaaa Iran daki görevimizden beri taniriz datcayida onlarin sayesinde tanidik ve özellikle eski datcayi cok cokk sevdik ve bizde datcali olduk ve yerlestik simdilik izinlerimizi geciriyoruz güzelim cennette ama kisa Zaman sonra emeklilikte yerlesicez, datcayi ve datcalilairi cok seviyoruz,,,
Muzaffer Hocam, bu kaçıncı oluyor, geliyorsun ve görüşemiyoruz. Bir daha mutlaka seslen…
Bekliyoruz.
sadece şu kadarını söyleyeyim. Datça için yuvamı bile yıkarım varın gerisini siz hesaplayın