Zamanla zemin oturduğu için yağmur suları birikiyor.
Bu sokakta çektiğim fotoğrafları birçok kez paylaştım ama inanın her gelişimde yeni gelmiş gibi oluyorum. Taş duvarlar yerli yerinde ama, ışık ve bitkiler değişik görüntüler yaratıyorlar.
Yediveren üzümler ancak olgunlaşıyor, çoğu zaman ekşi olurlar.
Bu sokaklardan kaçıncı geçişim, yine de ilgimi çeken birşeyler oluyor.
Sessizce söylenen bir şiir var, suyun yıkadığı bitkiler güneşle yaşamın şiirsel tarafını gösteriyor bize.
Can Yücel evinin yanındayım, kapının yanında palmiye gövdesinden bir saksıya dikili bu çiçek buraya yeni gelmiş sanırım.
Biraz ilerideki bahçede bir kumru yemleniyor, deklanşörün sesine önce kanat çırparak tepki verdi sonra alıştı.
Buralardan geleli 1 ay oldu özledimmmm..Tatil yetmiyor her mevsim yaşamak lazım bu güzellikleri.Şiir de yazabilmeyi ne çok isterdim bu güzelliklere lakin her kula nasip olmuyor o sanatçı ruhu.Olsun varsın Datça şiir gibi bir yer.Yeni yazılarınızı resimlerinizi seyirlerinizi özlemle bekliyor olacağız Ankara dan.Sevgiyle kalın.
çevremizdeki güzelikleri canlıları farkedemiyoruz bazen
datcayi yasamaya elbette yilda 1 ay yetmiyor ben ve ailem tugrul bey ve degerli esi nurcihan hanimi taaaa Iran daki görevimizden beri taniriz datcayida onlarin sayesinde tanidik ve özellikle eski datcayi cok cokk sevdik ve bizde datcali olduk ve yerlestik simdilik izinlerimizi geciriyoruz güzelim cennette ama kisa Zaman sonra emeklilikte yerlesicez, datcayi ve datcalilairi cok seviyoruz,,,
Muzaffer Hocam, bu kaçıncı oluyor, geliyorsun ve görüşemiyoruz. Bir daha mutlaka seslen…
Bekliyoruz.
sadece şu kadarını söyleyeyim. Datça için yuvamı bile yıkarım varın gerisini siz hesaplayın