Knidos’a yaklaşırken durduk, çevreyi seyrettik, başka bir ülkeye gelmiştik, güneşin bütün sıcaklığıyla merhaba dediği, baharın güzellikleriyle dolu bir ülkeye, yörede konuştuğum arkadaşlar yağmurun buradan başladığını söylediler, doğuya doğru hızla geçip gitmişti anlaşılan.
Karşıda Tilos adası görünüyor, o taraflarda gökyüzü koyu bulutlarla kaplı, arada sırada gök gürlemesi duyuluyor. Bir yük gemisi bu müthiş atmosferin içinde yol almakta, çok uzun yıllardan bu yana ticari gemilerin geçtiği sular.
Hava pırıl pırıl gökyüzü temizlenmiş, herşey berrak. Kap Krio uzanmış, dinlenen bir deveyi andırıyor hörgüce benzeyen sırtlarıyla.
Knidos’a 3-4 km kala Nekropol’e ( mezarlık ) ait duvarlar, kalıntılar başlıyor, dünyanın en büyük nekropollerinden biri burada.
Bir çoban evinin olduğu yerde durduk, buradaki tepede anıtsl bir mezar yapısı varmış sanırım, birkaç kez çıkmıştım, bugünkü ışıkta daha ilginç manzaralarla karşılaşmak düşüncesiyle tepeye doğru çıktık. Arkadaşım burayı ilk kez görüyordu onun için daha heyacan verici bir çıkış olmuştur . Benim için de farklı bir ışık vardı, yıllarca, defalarca buraya gelirsin ama bu ışıkla karşılaşamazsınız, o heyacanı yaşadım.
Muzaffer bey anlatımlarınızla Doğa özlemimi gideriyorum. Ama biryandan da kıskanıyorum birazcık.Datça nın etkileyici harika doğasını bizlere betimlemeleriniz ve fotoğraflarınızla yaşattığınız için çok Teşekkür ederim. Sağlıklı mutlu bol fotoğraflı günler dilerim. Selamlar.