1 Mart tarihinde Betçe’ye doğru yola çıktım, çağla baharını görüntülemekti niyetim. Birkaç hafta önce badem çiçekleri ile bezenmiş yolda şimdi yeşil renk hakimdi. Çiçekler çağlaya dönmüş, ağaçlar yapraklanmıştı. Bu ilk yaprakların çıktığı zamanlar benim çok hoşuma gidiyor, sıcak yeşil tonlar diğer yeşillerin içinde çok güzel görünüyor.
Hızırşah arzilerinde arabamdan inerek çağlaların durumuna baktım, bu yıl çağlalar gecikti. Kimi yağmurlara bağlıyor, badem ağaçları pek suyu sevmiyor, tabii değişen iklimlerin rolü büyük. Ağaçların üzerinde fazla çağla yok, diğer yerleri bilmiyorum ama buralarda bu yıl çağla rekoltesi düşük olacak gibi görünüyor.
Puslular tarafında badem ağaçları arasından uzanan bu yol benim her zaman ilgimi çeker, her havada değişik bir görüntüsü vardır.
Her zaman yaptığım gibi, Mesudiye’yi gören seyir tepesinde durarak bir kaç fotoğraf çektim.
Yolda Sındı köyüne gitmeye karar verdim, Sındı köyünden Sedat Uysal arkadaşımı aradım, tarlada biraz işi varmış, bir iki saat içinde biter deyince yolda biraz oyalandım. Sındı köyüne bağlı Zeytincik’ten geçerken yol kenarındaki tarlaların papatyalarla kaplı halini görünce durarak fotoğraflar çektim.
Çiçeklerin arasında yürürken her tarafta arılar vardı, vızıltıları biraz tedirgin etse de, böyle yerlerde onlardan bir zarar görmedim. Saldırı olayı kovanı koruyan arılar tarafından oluyor genellikle, bazen onlara değerek yürüyorum ama umursamıyorlar.
Beklediğim an, tarlaların ve bademlerin çiçeklerle bezendiği andı ama bu yıl nedense bu görüntüleri tam yakalayamadım. Neyse burada birtane çiçekli badem var, yerler de halı gibi papatya.
Zeytincik’te yolun görünüşü, Knidos’a kadar giden yol. Sındı köyü yoldan biraz içeride, biraz sonra sağa doğru saparak köye gideceğim.