Deniz haritasında Kurucabük diye geçiyor, bu koyların da balıkçılarda adları vardır.
Uzun bir burun var, haritada Bozan burnu yazıyor. Kayalık ve sık dikenimsi bitkilerin içinde yürüyüşümüz devam ediyor. Lindos koyuna kadar doğa hep böyle. Tepeler ve arada vadiler, inip, çıkıp yürüyoruz.
Kayalıklarda sarı çiçekler karşımıza çıkıyor, Flora’da arkadaşlar çakal nergisi dediler. Bundan sonraki kısımlarda da sıkça karşımıza çıktılar. Çok güzel görünüyorlardı, tabii Ekrem arkadaşımın onların fotoğrafını çekerkenki hali de kaçırılmayacak bir andı.
Bozan burnu, ön kısmı İskandil burnunu çağrıştırıyor.
Artık doğa gittikçe daha sertleşiyor, bu böyle devam edip gidiyor. Önümüzde derin bir dere vardı, tabii denize ulaştığı yerde de küçük bir koy.
Böyle güzelliklere ulaşmak kolay değil, yıllarca denizlerde gezdim, hiçbir zaman denizden çektiğiniz fotoğraf bunlar gibi olmaz. Koyları dağlardan görmek lazım.