Kıyıyı takip ederek yürüdük, deniz manzarasını görmek amacıyla, Kurucabük adaları da çok güzel görünüyordu. Öndeki büyük adanın küçücük bir plajı da vardı.
Dünyamız uzaydan çekilen fotoğraflarda mavi bir küre olarak görünüyor, buralarda da öyle, mavinin her tonu var. Mavilerin içinde kızıl kayalar, bu kızıllığın bulaştığı bitkiler, çok güzel bir armoni oluşturuyordu.
Uzakta Aktur Çiftlik ve Kovanlık koyları, ön tarafta Kurucabük sahili, bir çam ağacı kimbilir ne zamandır hayranlıkla bu manzarayı seyrediyor.
Yeni yıla girmemize günler kala böyle bir manzaranın içinde olmak, 2015’in bize bir armağanı.
Doğuya doğru güneş nedeniyle fotoğraf çekmek zordu, belgesel olduğu için çekmem gerekti. Bu burundan sonra doğa oldukça sertleşti, arkadaşım sol taraftaki koyun güzelliğinden söz ediyordu. Birazdan gideceğimiz koyların haritalarda adını göremedim, lokal adlarını bu bölgede çalışan balıkçılar biliyordur, balıkçı ve tekneci arkadaşlarımdan bazılarını aradım, buralara geldikleri halde adlarını bilmiyorlardı.
Yürüdüğümüz en zor kısım buradaydı diyebilirim, oldukça dik bir yamaçtan koya doğru yürüdük. eşeklerin patika yolları vardı ama arazinin dikliğinden onlar da oldukça bozuktu. Ayrıca patikaların etrafındaki dikenli bitkiler ki bunların çoğu Datça’da kefen diye adlandırılan, ocak yakmakta kullanılan bitkiydi. Burada oldukça büyümüşler, patikaların içlerine doğru uzamışlardı. Özellikle bacaklarımızda yüzlerce iğne batmış gibi oldu ama alıştığımız için acısını duymadık.