Güzel bir çiçeğe rastladım, daha önce fotoğrafını çektiğimi hatırlamıyorum. Sarı yosunların sardığı kayalar kompozisyonu renklendirdi.
Geçen büyük gemilerin oluşturduğu solugan dalgalar denizi hareketlendirdi, kıyıya vuran dalgaların sesiyle hoş bir görüntü ortaya çıktı. Kahvaltımızı yaptıktan sonra çevre temizliği yaptık, kendimize ait bir çöpü değil böyle bir koyda hiç bir yerde bırakmayız. Buraya gelenlerin bıraktığı çöpleri topladık. Piknik yapmaya gelenler oluyor. Domuzini’ne toprak bir yoldan iniliyor, her araba inemez. Yolun birkaç yerinde çok derin çukurlar var, kayalık kısımlar. İnerken bu kısımları tamir ederek indik, dönüş zor oldu. Kamp yaparken çevreyi kirletmemeye, rahatsız etmemeye dikkat etmek lazım. Yine doğa yürüyüşlerinde köylülerin ürünlerine dokunmamak lazım, tek gelirleri o, maalesef bu durumlara rastlayıp uyardığımız oluyor. Sonra bu güzel etkinlikler çevre tarafından hoş karşılanmayabilir.
Malzemelerimizi toplayıp Knidos’a geldik, arkadaşlarımız Knidos’u görmek istediler. Onlar gezerken ben gerekli aletleri şarj etmiş oldum, video ve fotoğraf çekerken bu açıdan bir sorun yaşamayacak olmam beni mutlu etti. Knidos küçük liman tarafında açmış olan mahmuzlu gelincikler manzarayı güzelleştiriyordu, fırsatı değerlendirdim.
Son gecemizi Palamutbükü Gerence’de geçirdik, geldiğimizde yüzenler, piknik yapanlar vardı. Karanlık çökerken çadırlarımızı kurduk. O saate kadar ağaçların gölgesinde dinlendim, arkadaşlarım denizin tadını çıkardılar. Domuzini’nde gördüğüm sarı yosunlar burada da vardı.
Etrafın birden bir sessizliğe büründüğü, akşam güneşinin doğaya vurduğu anlar, huzurla şarj oluyoruz. Hiç bir şey aklımıza gelmiyor, başka bir dünyada gibiyiz.
Arkadaşlarımın sahilde yürüdkleri anları videoya alıyorum, renkler çok güzel.
Ve sabah kuş sesleriyle erkenden uyanıyoruz, gece güzel geçti. Çiğ olur demiştim ama çiğ yağmadı, böyle olunca uyku rahat oluyor. Arkadaşlarım sabah denizin tadını çıkardılar, çadırlarımızı toplayıp kahvaltımızı yaptık. Üç günlük kamp hayatı bana yetiyor, bir dördüncü gün olsa sıkılacağım gibi. Sert yerde yatmak zor, uyku tulumunun içinde. Evi özlüyorsun, sahip olduğun nimetleri, yumuşak bir yatağı. Arkadaşlarımızı uğurlayıp evimize döndük, dinlendik, her şey güzeldi, Dostlarla zamanın nasıl geçtiğini anlamadık.
6 mayıs pazar günü Akdeniz’den Ege’ye geleneksel doğa yürüyüşü var, maalesef her yıl katılım biraz daha azaldı, yürüyüşten çok piknik yapılan bir güne dönüştü. Menderes Yolu’nda 300 kişi yürüdük, müthiş bir organizasyon ve destek vardı. Gönüllü birçok kişi canla başla çalıştı. Maalesef bu yürüyüşümüzü böyle ulusal bir etkinliğe dönüştüremedik. Pazar günü yürüyüşte buluşmak dileğiyle..