Bir ara mola verdiğimiz bir yerin aşağısında büyük bir çam ağacı vardı, o taraftan tatlı bir rüzgar geliyordu. O anı anlatmam mümkün değil, serin rüzgar klima gibi çok hoştu, es rüzgar es diye seslendim. Karaköy tarafındaki vadiden gelen bir esintiydi sanırım.
En arkada Kocadağ ve önünde Yarıkdağ, karşımızda duruyorlar.
Bu fotoğraflar geçtiğimiz yerler hakkında bilgi veriyor.
Aşağıda inanılmaz güzel bir manzara, tabii evler değil, Datça limanı ve Esenada. Turistik bir tesis ve havuzu gibi görünüyordu.
Bu kısımda kayalar irileşti, ileride bir yarık var. Gökyer tepesine çıktığımızda da gördüğüm 49 yıllığına kiralanmış arazideki çiftliğin havuzu görünüyor, motorla çekilen sular bu havuzlarda toplanıyor, badem ağaçları sulanıyor, görünen o ki havuz kuru.
Bu yabani zeytinin yanında mola verdik, manzarayı seyrettik, burada da mor çiçekler çoktu.
Bu yarık kısımda kayalardan inip, sandal ağaçlarının arasından geçtik.
İki kayanın arasından aşağıya baktım bütün vadi yemyeşil aşağıda uzanıyordu.
Datça’da hayranlıkla izlediğim dağdır Karadağ.Hep merak ederdim'” çıkılır mı acaba ‘”
diye.. Bana yaşattınız.teşekkürler paylaştığınız için.
Teşekkürler Selma Hanım, benim de hayran olduğum, çok merak ettiğim bir dağdı, onu yakından gördüğüm, ona dokunduğum, ada çaylarını kokladığım için mutluyum.
Hocam çok teşekkür ederim.Hemen yakınında yaşayıpta, benim için gitme imkanı
olmayacak bir yeri daha görme imkanı sağladığınız için.