Vadiye inince Karia Yolu olarak kullanılan patikayı bulduk, bu yollar çok uzun yıllardır kulalnılan yollar. Geçmişte burada bir keçi ağılı vardı, yolları onlarda kullanıyordu. 2-3 senedir burası boş, yollar da kullanılmamış, patikalar sık bitki örtüsüyle kaplanmış. Bu doğayı tanımayan birisi zor bulur, patika çok dar ve çalımsı bitkilere sürtünerek yol alıyorsunuz. Bu yol olmasa bu sık bitki örtüsünü aşmak çok zor.
Azgan denen iri dikenli bitkiler de bu yürüyüşümüzde sıkça rastladığımız bitkilerdendi.
Buradan yaptığımız yürüyüşlerde fotoğrafta görülen ağıla uğrardık, Mehmet Ali arkadaşın kulakları çınlasın oğlakların bol olduğu zamanlar, onları izlemek yürüyüşümüzün güzel birl anı olurdu. Çalıların içinde taşlarla yapılmış bir işaret, yürüyenler bırakmış, Karia işaretlerini görmek mümkün olmuyor, boyumuzca kaplı bitkilerin içinde patikalar zaman zaman yok oluyor. Yanlış seçim yaparsanız bir girdabın içinde gibi döner durursunuz.
Solda bir sakızlık kürünün içinden çıkan arkadaşım görülüyor, Karia işareti kürün içinde kalmış. Çoban ağılının yanında dallama papatyaları çoktu. Böyle ağılların yanında hayvan gübresinin etkisiyle sık bitkiler olabiliyor, ısırganlar bunlardan biri.
Yurmakaya’dan dönüşte geldiğimiz yolun biraz aşağısından gittik, çobanın olduğu zamanlarda sıkça kullanılan bir patikaydı. Uzun zamandır kimse geçmemiş, yüzümüze yapışan örümcek ağlarından ve patikayı kaplamış bitki örtüsünden anlaşılıyor.
Bu kısımlarda bunun gibi mağaralar var, onlardan biri, çok uzun yıllarca ağıl olarak kullanıldı. Zeminde, çevrede yüksek katmanlar halinde gübreler görülüyor.
Merhabalar Muzaffer Bey,
Ben de doğa aşığı aynı zamanda Datça’da yaşamaya başlayan Datça hayranı bi vatandaşım.
Doğa yürüyüşlerini düzenli ve periyodik yapıyormusunuz? Cevabınız evet bende katılmayı ve biraz bilgilendirilmeyi rica ediyorum. Sevgiler Selma Temizer