Yan taraftaki tarlada da çağlalar vardı.
Belenköy’e geldiğimizde mevlitten dönen kadınlardan bir tanesi lokma dağıtıyordu. bir tane de ben aldım, diğer zamanlarda yağda kızardığı için pek yemem ama burada çok lezzetli geldi. poaça iriliğinde oluyor bizim lokmalardan farklı.
Cumalı köyü mezarlığının yanındaki yoldan dönerken pembe çiçekli bir badem ağacı görünce durduk, badem çiçekleri bu yarımadanın mucizelerinden, başka yerde böyle açmazlar. Badem ağaçları bu toprakları çok sevmiş.
Yakaköy’de mengenin yanındaki Koca sakız “köylüler böyle der” altında bir çok kez oturan, bir şeyler satan köylüleri görmüşümdür. Bu kez arkadaşım Saffet Toksöz’ün babası Durmuş amcayı gördüm. daha önce de fotoğrafını çekmiştim, hep gülümser. Yanında keçisi ile dinleniyordu.
Çok sevimli ama bahçenize girmeyi görsün, biz sohbet ederken orada bile ağacın dallarına uzanmaya çalışıyordu.
Ovabükü manzarasının olduğu düzlükte tekrar durdum, çok güzel renkler vardı.
Sedat arkadaşımı köyüne bıraktıktan sonra Reşadiye mahallesine giderek Candan ve Münire kardeşlerin benim için ayırdıkları tepitmeyi aldım. ekmeğim masada duruyor, gittiğimde Candan hanımlar tepitme ekmekte kullanacakları yerli un için buğdayları ayıklıyorlardı.
Ekmeği alıp arabama binerken sevimli bir grup öğrenci tatilin tadını çıkarıyordu, bazıları uzak yerlerden gelip buluşmuşlardı. Fotoğraf çektirmek isteyenler olunca grup halinde olursanız çekerim dedim ve afacanlar böyle görüntülendi.
Bugün yaşadıklarımı bu şekilde özetlemiş oldum, bundan sonraki sayfalarda diğer fotoğrafları da paylaşacağım. Doğayla, insanlarla güzel bir gün yaşadım. Evden çıkarken böyle bir gün geçireceğim aklıma gelmezdi. Yaşam da olduğu gibi bir sonraki dönemeçte neyle karşılaşacağımızı bilemeyiz. Umutlar ve içimizdeki sevgi hep canlı kalırsa güzel şeyler gelip bizi bulurlar.