Domuzçukuru tarafındaki vadiye doğru yürümeye başladık, her taraf ağaçlarla kaplı olduğu için bir yer görünmüyor. Sağ üstte sarnıç aramak için çıktığımız, Kızılova’dan görünen, Muço dağının ön kısmındaki kayalık tepe görülüyor, buraya Kababurun diyorlarmış.
Yine şimdiye dek gördüğüm en geniş çam ağacı desem abartma olmaz sanırım, ormanların biteceği yok.
Nihayet Domuzçukuru koyu göründü, güneş o tarafta olduğu için koyun o eşsiz güzelliğini gösteren fotoğraflardan çekemedim. Bu arada saat 14.15 olmuştu, vadiye inip Domuzçukuru’dan geçsek karanlığa kalacağız, buradan geriye dönmemiz gerekti. Çok ters bir arazi, oldukça dik aşağı inmek çok zor, aşağıda derin bir vadi var, kayalık yamaçlardan yürüyüşümüze devam ettik.
Görüldüğü gibi her taraf ormanlarla çevrili, doğru gitsek yine yukarılara çıkacağız, bir yerden aşağıya doğru inip Domuzçukuru’ndan gelen patika yolu bulmamız gerekiyor, inmek için uygun yeri kolluyoruz.
Tekrar kayalık yerlerden geçmek biraz sıkıntılı, ormana girip bayağı bir yürüdükten sonra birçok kez yürüdüğümüz patika yolu bulduk. Ormanlar doğa konusunda acemiyseniz, doğru kerteriz alamıyorsanız kaybolabileceğiniz yerler.
Günler oldukça kısaldı, bugünkü gibi ilk kez yürüdüğümüz yerlerde zamanı çok iyi hesap etmek gerekiyor.
Bu parkurda yürüyenlerin mola verdiği pinar ağacına geldik, meyvalarımızı çıkararak burada mola verdik. Büyüleyici bir ağaç, mitolojide, masallarda anlatılanlar gibi.
super yerler sayenizde sizin fotograflarinizla cevreyi daha iyi taniyorum cabalarinizi takdir ediyorum sevgiler
havada uçanlar kuzgun gurk gurk diye öterler .
şile/istanbul