Oğlaklar bayağı büyümüşler ama anneyi yamaçta kıstırıp emmeye başladılar.
Knidos küçük tiyatro, restore edilmeyi bekliyor, gerçekleşirse Knidos için birçok şey değişir, burada etkinlikler de yapılır. Can Yücel için yapılan ilk etkinlikti sanırım, burada Can Yücel şiirleri okunmuştu, o anı hiç unutamıyorum. Birçok ünlü sanatçının sesinden, doğayla iç içe, sessiz bir ortamda çok güzel olmuştu ki o zaman yolu bozuk olduğu halde bayağı gelen vardı.
Bizim arkadaşlar fotoğraf çekmekle meşgul, hiç adlarını sormak aklıma gelmedi.
Fotoğrafımızı bayanın arkadaşı çekti. Birgün yine görüşürüz belki diye ayrıldık. İnsanları kendi hallerine bıraksalar savaşlar falan olmaz bence.
Dönerken öğlen yemeği için Yazı köy kahvesine uğradık, buradan her geçişimde durup çay içerim. Yazı köyünün kaynak suyuyla yapılmış çayları güzel oluyor, çay 50 krş, şunu biraz artırın diyorum, köylüler karşı çıkarmış, turistlere biraz daha pahalı verin diyorum ayıplarlarmış, böyle tatlı insanlar. Yanımızda getirdiğimiz pohaçaları çıkarıp yedik, aslında bilmiyordum küçük bir lokanta gibi yer varmış, bundan sonra oradan birşeyler yeriz. Knidos yolu üzerinde bir köy ama turizmin nimetlerinden fayfalanamıyorlar, hergün birçok araba bu dar sokaktan geçiyor.
Burada Değirmenbükü’nde piknik masalarına beni davet eden Cumalı köyünden Cezmi Ersöz ile karşılaşmam sürpriz oldu, Cezmi amca ve kahvedekilerle sohbet edip bir saate yakın oturduk. İlk çaylarımızın parasını verdik diye Cezmi amca kızdı, sonra bir de onun ısmarladığı çayı içtik.
Toplu olarak hatıra fotoğrafı çektirdik, tabii fotoğrafı çeken Ekrem arkadaşımız görüntüde yok. Bu sıralarda kahvelerde böyle toplanmalar oluyor, bizimki tatlı bir sohbet, turizmden, Knidos’tan, tarihi eserlerin öneminden konuştuk.
yüzlerce yıl önceki , KNIDOS ta yaşamak isterdim…..