Knidos Aslanlı Mezar

Yapının alt kısmında sıralanan tünel şeklindeki boşluklar, yapının çevresi yapıdan düşen  taşlarla çevrili.

Alt kısımdaki boşlukların içeriden görünüşü, tüneller iç kısımdaki silindirik biçime uygun olarak belirli bir açıyla sıralanmış.

” Knidos Mavide Uyuyan Güzel ” kitabının yazarı Oktay Sönmez Knidos Aslanlı Mezar’a 1996 yılında Newton’un geldiği yoldan; deniz yoluyla geliyor. (Elimdeki kitap 2007 basımı – Arkeoloji ve Sanat Yayınları) Oktay Sönmez buraya geldiğinde açıklardan bir gemi geçmektedir, 2010 yılında buraya gelişimde de ben benzer bir görüntüyle karşılaştım ve yazarın anlattığına benzer duyguları yaşarken kitaptaki dizeleri hatırladım,  ” Uzakta Nisiros ve Tilos adalarının arasında nokta gibi bir gemi süzülüyordu batıya doğru sessizce. İçimde, çağlar öncesi ile çağlar sonrası birlikte, o anda yaşayan biri , “inanılır anlatılır gibi değil diye mırıldanıp duran biri , ağlamak üzereydi . Öylesine bir büyünün içinde , bir büyük rüyanın sonsuzluğundan bakıyordum, kırmızı bazalt kayaların tepesinden dünyanın en güzel denizine.” İşte Oktay Sönmez’den 14 yıl sonra aynı yerde benzer bir görüntüyle benzer duyguları yaşadım. Bir yazar için, bir sanatçı için ölümsüzlük de budur bence, kitaplarının her okunuşunda , eserine her bakılışında bir başka yüreğin heyacanla atması , duygular denizine yelken açmak. Tabii kitapta anlatılan ve etkilendiğiniz bir yeri görmek, o atmosferi solumak çok başka bir şey.

Anıtın çevresinde  oldukça geniş bir alana yayılmış anıta ait taşlar var, birkaç tanesi biçim verilmiş şekilde. Kalıntılara bakarak oldukça görkemli bir anıt mezar olduğu anlaşılıyor, yüzyıllar boyu talan edilmiş, geriye bunlar kalmış. Rastladığım bazı kaynaklarda Knidos mermerlerinin kireç yapımında da kullanıldığını okumuştum.

Batı tarafına doğru, uçuruma yakın vaziyette işlenmiş mermere benzer taşlar var, anıttan buraya taşınmış olmalı.

Anıtın çevresinde özellikle doğuda, koya bakan tarafta, buradaki gibi duvalar ve taşlarla örülü çukurlar var. Bazısı yol için olabilir bazısı mezar yapısı gibi.

Batı tarafında makilerin arasında kaybolmuş duvarlar, kutsal alanı sınırlayan duvarlar olabilir.

Zaman zaman Datça’da Aslanımızı istiyoruz gibisinden imza kampanyaları oldu. İngilizler de doğruysa Aslanı versek sergileyecek yeriniz mi var gibisinden laflar etmiş . Ben de bu sesleri samimi ve inandırıcı bulmadım, siz önce Knidos’a ait çevre müzelerde bulunan eserleri Datça’ya getirin, toprak üstünde kalan bu eserleri koruyun. Kazı yapılan iki önemli ören yeri var, müzesi yok, bulunan eserler çevre müzelere gidiyor. Knidos müzesi diye bir müzede şimdiye dek bulunan tüm buluntuları bir arada görmek hayal mi, ileride gerçek olur mu bilemiyorum.

Sayfalar: 1 2 3