Bu beklenmeyen lodoslu dalgalar tekneler kadar kıyıda hediyelik eşya satan tezgahları da etkiledi, üzerlerini naylonlarla örterek dalgalardan korudular.
Haziran’ın 14’ünde bir lodos fırtınasını Datça’ya geldiğimden beri pek hatırlamıyorum, bu zamanda güneyli bir fırtına hafızamda yok. Zaman zaman denizcilikle ilgili yaşamıma değinirim, haziran kuzeyli rüzgarların estiği bir aydır, geçmiş yıllarda tatilcileri kaçıran sert rüzgarlar olurdu, son yıllarda iklim değişikliklerinin sonucu bu rüzgarlar kayboldu. Denizciler için de, özellikle bizimki gibi balıkçı teknesi büyüklüğünde olanlar için, zor anlar yaşatan rüzgarlar. Bugün marina ayağına yok edilen Topan adayı geçmek bir işti, karşıdan tokat gibi esen karayelde teknemizin yerinde sayar gibi olduğu zamanlar. Mayıs ayının sonlarında gelirdi en son güneyli bir fırtına, eskiler bize hep tembih ederdi ” İlk fırtına ile sonuncusundan korkacaksınız diye ” , sonra artık sıra kuzeyden esen rüzgarlara kalırdı, taa sonbahara kadar. Son fırtınayla birlikte tekneler denize indirilir, seferler başlar, liman dolardı. Gündüz esen sert karayel akşam olunca kendini güneyden hafifçe esen meltemlere bırakır, o Datça’ya özgü serinlik her yeri kaplardı.
Fotoğraf çekerken Buse arkadaşıma rastladım, balık heykelinin önünde fotoğrafını çektim.
Ani fırtınalarda batan, zarar gören tekneler çoğu zaman olur, böyle bir sevginiz varsa hava durumunu iyi takip etmek, teknenizi her zaman kontrol etmeniz gerekir. Eskiden şimdiki gibi hava tahminlerini saati saatine almamız mümkün değildi, eskilerin ve kendimizin tecrübelerine göre hareket ederdik. Güneyli fıtınalarda bu kısımlar korunaksızdır, sabah kalktığınızda kuvvetli bir fırtına var ve kayığınız burada ise işiniz zordur. Fotoğraftaki kayığın sahibi koltuk ipleriyle dalgalara karşı önlem almış.
Kumluk plajına geçerken köşede martıya yiyecek atan bir arkadaşla karşılaştım. Bizim buralarda bu gibi manzaralara pek rastlayamazsınız, İstanbul’da yaşayanların aşina olduğu bir manzara. Bu martı anlaşılan geçim yolunu bulmuş ama arkadaşın sabah kahvaltısı ona gitti gibi.
Onlar da bu doğanın güzel canlıları, poz verir gibi duruşunu görüntüledim.
Kumluk sahili de dalgaların işgaline uğramış durumda, bir gün önce birçok kişinin olduğu sahil ve oturma yerleri boştu. Bu boşluk benim işime yaradı, insanlar varken fotoğraf çekmiyorum.