Ve nihayet Avlana’nın merkezindeyiz, burada yaz kış akan bir kaynak suyu var, çok uzun yıllardır da aktığını düşünüyorum. Aşağıda, ovada zeytin ağaçlarıyla kaplı topraklar, karşıda Hayıtbükü koyu görünüyor.
Çeşmenin üzerinde Avlana halkının katkılarıyla 1999 yılında yapılmıştır yazıyor, çeşmeden biraz ileride Mesudiye muhtarlık ofisi ve yanında kaynak suyunun toplandığı havuz var. Bahçeleri sulamak için kullanılan bir havuz ama şimdilerde pek kullanılmıyor gibi. Yol üzerinde de kahve bulunuyor.
Avlana’da bu kısımdan sonra yol ovaya doğru inişe geçiyor, Muhtarlığın karşısındaki bir ağaç arkadaşımın dikkatini çekti, şaşkınlıkla iki farklı ağacın birlikte oluşturdukları yaşamın güzelliğini izliyoruz. Yaşlı dut ağacının ortasından bir incir ağacı çıkmış, dut ağacının çürümüş kısmı ona toprak olmuş besbelli.Kaynaktan akan su ovaya doğru yoluna devam ediyor, hemen yakınınındaki büyük ceviz ağaçları burasının iklimi hakkında bir bilgi veriyor sanırım.
Bu kısımlarda bir sağlık ocağı var, oraya doğru giderken Basket sahasının yanından geçiyoruz. Evlerin bahçesindeki narenciye ve narlar çok güzel görünüyor. Mesudiye narı meşhurdur, çekirdeksiz diye geçer. Daha önce ben nar yemezdim yıllar önce bir keresinde Mesudiye’ye geldiğimizde bir çuval aldım, bu narlarla tanışmam da öyle oldu. Aynı nardan bahçeme diktim ama buranın havası ve toprağında daha farklı oluyorlar. Buradaki evlerden birinde arkadaşım Tuncer Curacı oturuyor, uğrayamadığım için kusuruma bakmasınlar, zaman çok sınırlıydı, hava öğleden sonra hemen değişiveriyor, çabuk ta kararıyor.
Ve nihayet ovadayız, karşıda görünen taş ocağına doğru gitmemiz lazım, o taraflarda ışık güzeldi biraz daha fotoğraf çekeyim sonra bir vasıtaya bineriz diye düşündüm.
Nurcan arkadaşıma da buradan selamlar, düz yolda yürüyoruz, yürümeye devam edersek bir zaman sonra rampalar başlayacak ama yürümeye pek niyetim yok ama vasıta bulamazsak yürürüz de diye düşünüyorum.
merhaba,
yüreğinize sağlık sayenizde hasret gideriyoruz..
sağlıcakla