Oldukça sığ yerler, bu kısımda ikinci yürüyüşüm, buraya pek uğranılmaz. Bir zaman sonra da doğa geçit vermez hale geliyor, en uca kadar gitmek istemiştim, gidemedik.
Bir diğer koy, yeşiller, sarılar manzara çok güzel, karşı taaflarda balık tutmayı deneyeceğiz. Yeğenime bir ara” Ben boş dönmeyeceğim, balıklarımı tutuyorum diye takıldım ” benim balıklar yakaladığım güzel manzaralar tabii .
Ben buradan sarmalı denen kefal oltamı attım, yeğenim biraz daha ileride şansını denemeye karar verdi. Bu koylarda suyun rengi de yeşil, kıyı kısımları oldukça sığ, taşlık, yosunluk.
Aslında kefal balığına da uygun yerler ama zamanı olmayabilir, yine de bu berrak sularda bir balık görmez mi insan.
Yeğenim oltasını daha ileriye atabilmek için sığ suda yürüyerek kayalık bir yere geldi. O da manzaranın bir parçası artık o andan itibaren.
Bir ara belgesellerde duyduğum kaz sesleri kulaklarıma geldi ve kısa bir zaman sonra beyaz renkli, kaz mı, ördek mi bilemiyorum suya indiler. İnanılmaz güzel bir andı, onları bir anda karşımda görmek çok hoş bir sürprizdi.