Yağmur Yağdı

Eve gelince fotoğraf makinam yanımdayken bahçedeki sarı gülün fotoğrafını çekeyim dedim. Güller kısa zamanda yok oluyor, tomurcukken sarıydı, açılınca bu renk oluyormuş ilk kez gördüm. İyiki de çekmişim yağmurun ardından sabah baktığımda bu gül yerinde yoktu, yapraklar yağmurla dökülmüşler.

Sabah yağmurun ardından bahçede gezerken fotoğrafını çektiğim güller, yağmur damlaları üzerlerinde duruyordu.

Bu kış ben bahçede çok uzun bir çalışma dönemi geçirdim, birden bir heves geldi. Gezmekten, tozmaktan bahçeye, eve baktığım yoktu. Yan tarafımız aniden inşaatlarla dolunca bahçeyi düzene sokmak istedim. Duvarlar ördüm, sıvalarını yaptım, yürüyüş yolları, çiçekler falan bayağı bir düzene girdi. Sardunyaları ben bir şeye benzetmezdim hatta kız kardeşim bahçeye getirip bunlardan dikince bozulmuştum ama şimdi her tarafta onlar var. Ne kadar rengi varsa topladım, susuzluğa da çok dayanıklılar.

Ön bahçemizi düzenledim, nasip olursa gelecek yıl da arka tarafları yapacağım, bayağı iş var. Yollar, depolar yaptım, demir kapılar, pencereler de benim eserim. şimdi bakınca sanki birşey yapmamışım gibi, oysa aylarca sabırla nasıl da çalıştım. Yaşam böyle değil mi geriye bakınca sanki hiç bir şey yaşanılmamış gibi.

Asmalarda bayağı üzüm var, ilaç atmakta geç kaldım, salkımlar oldukça seyrekleşti. Yine çok sevdiğim bitkilerden biri zakkum, hiç yakınmaz, su istemez açar durur güllerini.

Nar da güzel oluyor ve bayağı ürün veriyor ama ilaç atmadığım için ürünü yemek nasip olmuyor, meyvalar yarılıyor, kimi susuzluktan dediyse de ilgisi yok, bir sinek bunu yapıyor gibi. Datça’nın çekirdeksiz narı meşhurdur, bahçemizde üç tane var. Yalnız nar ağacı narenciye gibi suyu seven bitkilerden. Zaman gelecek bu ağaçları sulamak yasak olacak, bunu büyük kentlerde yaşadık. Bu kadar yapılaşma, kuyu açma, yeraltı sularının bir ömrü vardır sanırım.

Sayfalar: 1 2 3 4 5 6 7 8