Kurubük’te de lodoslu manzaraları görüntüledik.
Akçabük manzarası, koyu bulutlar ve yeşil, mavi deniz, beyaz köpükler geniş bir aydınlatma ile hoş bir manzara sunmaktaydı.
Gerence’de kayaların üzerinden aşan dalgalar geriye dönerken ortaya çıkan görüntüler.
Palamutbükü de açık bir denize sahip, dalgalar bütün kuvvetiyle sahile vuruyordu, tabii Palamutbükü çok daha kuvvetli fırtınalara tanık olmuş bir yer. Geçen yıllarda ılgın ağaçlarının köklerinden söküldüğünü görmüştüm. Dalgalar caddelere kum ve çakılları dolduruyor, bu o denli bir fırtına değildi.
Rüzgar insanı yoruyor, güzel fotoğraflar çekmiştik, karnımız da oldukça acıkmıştı. Yazıköy’de İlayda Büfe’de soluğu aldık, burası evimiz gibi, onlar da bize alıştılar. Bizim burada menümüz kuru fasulye ve pilav, yol kenarındaki masamızda bütün yorgunluğumuz geçti. İlayda Büfe’yiçalıştıran Enver bey ( burada Menderes diye tanınıyor ) yıllarca teknelerde aşçılık yapmış, şimdi bu sakin, şirin yerde eşiyle bir büfe işletiyor. Ev yemekleri, oldukça da ucuz fiyatlarla, ama onlara yetiyor, mutlular. Her zaman saygılı, özenli bir şekilde size yaklaşan insanlar. Ne mutlu turizmin bozamadığı, sadeleğini koruduğu yerlere, insanlara…Biz içtenlikle ellerine sağlık derken onlar için mutluluk veren kelimeler olduğunu biliyorum. Mutluluk parayla, mülkle olan bir şey değil biz bunu ispat etmeye çalışıyoruz, ve böyle mutlu olan kişilere ratladığımızda da mutluluğumuz artıyor. Ruhunuzu maddiyatla huzura erdiremezsiniz, hep bir boşluk olacaktır yüreğinizin bir yerinde.