Yolumuz üzerinde rastladığımız taşlarla harçsız örülmüş bir yapı kalıntısı, bu tür yapılar çobanlara ait oluyor. Eski yıllarda hayvancılık geçim kaynağıydı, eskilerden kimle konuşsanız yaşamının bir bölümünde çobanlık yapmıştır, şimdilerde yerli çobanların sayısı azalmaya devam ediyor.
Sık bir maki topluluğunun içinden geçtik, sandallar, zeytinler, sakızlıklar, pinarların içinden. Sandal ağaçları her zamanki gibi hoş görünüyorlardı.
Doğu tarafımız Bozdağ’ın devamı dağlarla çevrili. Bu araziler yaban keçisinin de gezdiği yerler, buralarda yürüdükten sonra köylüler geyik gördünüz mü diye sorarlar. Şimdiye dek rastlamadık, onlar bizi izlemişlerdir.
Bitkilerin içinde zaman zaman pinara benzeyen akçakesmikleri gördüm, yolumuz üzerinde dikenli bitkiler de çoktu, bunların içinde köylülerin geven ( kefen ) dedikleri bitkiler belimizi geçiyorlardı, kollarımız geven ve azgan denilen dikenli bitkiler tarafından oldukça çizildi.
Çam ağaçları ve makilerle kaplı bir arazi. Serin hava ilk tepeden sonra yerini ılık bir bahar havasına bıraktı.
Zaman zaman bitki örtüsü daha da sıklaştı, fotoğrafta da görüldüğü gibi, patika yolu kaybetmemeye çalıştık.
Karşımıza çıkan taşlarla örülmüş küçük bir yapı kalıntısı geçmiş yıllarda buradaki yaşamın izlerinden. Bundan sonra arka arkaya sıralanan iki taş yapı kalıntısıyla karşılaştık, yapılar Merdivenli’ye giden patika yol üzerindeydi.