Sevgi Yolunda Günün İlk Işıkları

O sessiz ortamda hızla yüzen birisinin kulaç sesleri duyuldu, açıklardan beton iskeleye doğru yüzüyordu. Dakikalar sonra yüzen kişiler çoğaldı, spor amaçlı biraz uzun yüzenler. Saat 8’i beklerken Handan ve Reha Serezli arkadaşlarım geldi, artık tam Datçalı oldular, onlar da sıcacık insanlar. Sabahın bu güzel saatlerinde karşılaştığınız insanlar önemli. Sohbet ederken Yoga etkinliğini düzenleyen Leyla Dal Kiziler ve Mehmet Kiziler de gelmiş oldu, kısa bir zaman içinde Yoga grubu tamamlanmıştı.

Hastane yanındaki toprak alanda toplanıldı, Leyla hanımın direktifleriyle nefes alarak, vererek, nefes tutarak çeşitli hareketlerle etkinlik bir saat devam etti. Önce gevşetici hareketlerle başlandı. Güzel bir ekim sabahı sporla, güzelliklerle, güzel dileklerle yaşama başlamak bir doping etkisi yapsa gerek. O anda güneşin ilk ışıkları ağaçlara, yüzlere dokunmaktaydı.

Zaman zaman onları fotoğrafladım, bir çoğu birkaç yıldır Leyla hanım ve eşi Mehmet beyle birlikte günün ilk saatlerini yoga yaparak karşılıyorlardı.

O sıralarda bir yandan da çevremi inceliyordum, yürüyenler, koşanlar, bisikletle geçenler pek çoktu. Çoğu hızlı adımlarla yürüyüp gidiyorlardı. Güneşin bu ilk ışıklarının, suya hafifçe dokunup giden rüzgarın, oynaşan serçelerin pek farkında olmadan yapılan sağlık yürüyüşleri. Belli bir ritimde yürümek lazım sanırım, o anda neler düşünüyorlar kimbilir, bakışlar sabit oluyor genelde.

Leyla Dal Kiziler ve eşi 20 yıl önce işleri sebebiyle Denizli’ye yerleşmişler, Leyla hanım orada 10 yıl kadar Yoga yapıp eğitim almış. Datça’ya geldikten sonra hareketsiz kalamamışlar, eşiyle deniz kenarında Yoga yapmaya devam etmiş, onlar yaparken 2-3 arkadaşı kendilerine katılmış, derken ertesi gün birkaç kişi daha 25-30 kişi oluvermişler. Öyle başlamış bu etkinlikler,  yazları 50 -60 kişi oluyorlarmış, bugün katılanlar 34 kişiydi. 4 yıldan bu yana süren bir etkinlik, facebook’ta geçen yıl görmüştüm, ilgimi çekmişti, bugün arkadaşlarım vasıtasıyla kendileri ile tanışmış oldum.

Sayfalar: 1 2 3